Kanał informacyjny (element <channei>) można zaopatrzyć w grafikę wyświetlaną później w czytniku RSS - element <image> (Przykład 9.21). Każdą •'••iadomość (element <item>) rozpoczyna jej tytuł (<titie>) oraz bardzo krótki opis (<description>). Jeśli czytelnik serwisu RSS zdecyduje się przeczytać pełną wiadomość, to zostanie ona ściągnięta z serwera z wykorzystaniem adresu podanego w elemencie <iink>.
XML jest językiem programowania służącym z jednej strony do dowolnego katalogowania danych, a więc może być traktowany jako plikowa baza danych, a z drugiej strony pozwala tworzyć inne języki.
Trudo na łamach jednego rozdziału opisać wszystkie języki powstałe na bazie XML-a, które zostały uznane za standardy. Wszystkich zainteresowanych można odesłać do strony WWW organizacji W3C (http://www.w3c.org), na której można przeczytać o różnorodnych standardach opracowanych do specyficznych zastosowań.
Odwiedzając niektóre witryny WWW, użytkownicy nie mają świadomości tego, iż informacje o tym, jakie strony czy linki odwiedzają są rejestrowane, aby potem np.: zaoferować specjalne oferty cenowe w sklepie internetowym. Tworzy się tzw. profile użytkowników, które mogą być wykorzystywane np. do rozsyłania spamu z danego tematu.
W związku z potrzebą informowania użytkowników o takiej inwigilacji, w 1997 roku konsorcjum W3C rozpoczęło pracę nad standardem P3P - ang. Platform for Privacy Preferences.
Działanie platformy P3P opiera się na bardzo prostej zasadzie (rys. 9.5). Firma musi przygotować plik XML w standardzie P3P informujący o polityce ochrony informacji przez nią stosowanej. Przeglądarka użytkownika strony WWW najpierw pobiera polisę P3P. W ten sposób użytkownik może zdecydować czy chce otworzyć stronę WWW czy też nie.
Przeglądarki internetowe wspierające P3P to m.in.: MS InternetExplorer 6.0. Mozilla 1.0, Netscape 7.1, Opera 7.54, NetCaptor 7.5.2.