20
liwia bowiem swobodne przejście narzędzia do obróbki mniejszego otworu. Inaczej jest podczas roztaczania tych.otworów na obrabiarce zespołowej z dwoma wrzecionami
0 wspólnej osi, umieszczonymi po obu stronach stołu. Korzystniejsze może się okazać takie stopniowanie, gdy najmniejszy otwór znajduje się w środku (rys. 2.3b).
Duży wpływ na ocenę technologiczności konstrukcji wywiera możliwość wykorzystania wyrobów produkowanych przez inny zakład. Wyspecjalizowani wytwórcy, którzy wykonują określone wyroby w dużych ilościach, są bowiem w stanie produkować znacznie taniej.
Jest wiele sposobów, które wpływają na technologiczność konstrukcji:
1. Zastosowanie obróbki bezwiórowej. Duża pracochłonność obróbki skrawaniem
1 niezbędny do jej przeprowadzenia bogaty zestaw środków produkcji powodują, że jest to bardzo drogi proces wytwarzania elementów maszyn. Dlatego, gdzie jest to możliwe, zastępuje się obróbkę skrawaniem dokładnym odkuwaniem w matrycach, odlewaniem w formach metalowych i pod ciśnieniem, wyciskaniem i spawaniem. Metody te, a zwłaszcza obróbka plastyczna, umożliwiają niekiedy ograniczenie obróbki skrawaniem tylko do szlifowania, a nawet całkowite jej wyeliminowanie. Zmniejszenie udziału obróbki skrawaniem można niekiedy uzyskać dzięki odpowiedniemu zaprojektowaniu przedmiotu. Podwójne koło zębate pokazane na rysunku 2.4a nie jest technologiczne, gdyż wymaga obróbki za pomocą toczenia wgłębienia w. Niewielka zmiana konstrukcji umożliwia otrzymywanie tzw. otoczki koła zębatego od razu na kuźniarce (rys. 2.4b).
a b
Ve»f!°Ienle-w
Rys. 2.4. Podwójne koło zębate
2. Dobór materiału dla poszczególnych części wyrobu ze względu na łatwość obróbki, jednocześnie dla warunków, jakim ma odpowiadać dana część: w wypadku spawania -spawalność, w wypadku obróbki wiórowej - obrabialność, a w wypadku szlifowania -szlifowalność. Stosowanie stali automatowych, zalecanych do wyrobu przedmiotów toczonych z pręta, umożliwia powiększenie prędkości skrawania, a więc i wydajności obróbki.
3. Dla zachowania dostatecznej sztywności przedmiotów poddawanych obróbce wiórowej, aby nie odkształcały się pod wpływem sił mocowania i oporów skrawania, należy unikać w konstrukcjach przedmiotów cienkościennych, długich wałków o małej średnicy, cienkich płyt itp.