choroszy(4

Oprócz omówionych sposobów, do cięcia prętów można stosować wszystkie typy nożyc oraz specjalne prasy. Używa się ich jednak rzadko ze względu na znaczne odkształcenie powierzchni czołowych materiału.

W niektórych dziedzinach techniki, takich jak: elektronika, elektrotechnika, optoelektronika czy mechanika precyzyjna znajdują zastosowanie materiały o specyficznych właściwościach mechanicznych i fizykochemicznych. Charakteryzują się one między innymi dużą twardością i odpornością na ścieranie. Wchodzą tu w rachubę półprzewodniki (np. krzem, selen, arsenek galu), ceramika (np. korundowa, wytwarzana z tlenku glinu), wzmacniane włóknami materiały kompozytowe, monokryształy tlenkowe (np. rubin, szafir) oraz szkło. Najbardziej rozpowszechniona metoda rozdzielania tych materiałów polega na przecinaniu narzędziami trwale zbrojonymi ziarnem diamentowym. Rozróżnia się dwie odmiany tego procesu, a mianowicie przecinanie strunowe [13] i tarczowe z zewnętrzną lub wewnętrzną krawędzią skrawającą [94], Budowę i topografię narzędzia stosowanego w pierwszej odmianie przedstawia rysunek 15.11. Na na

Rys. 15.11. Budowa i topografia narzędzia strunowego

stępnym z kolei rysunku 15.12 uwidoczniono schemat konstrukcji przecinarki strunowej. W przecinarce strunowej narzędzie 1 - w postaci pętli - jest mocowane na dwu tarczach 2 i 3. Tarcza 2, przesuwana za pomocą pokrętła 10, umożliwia napinanie struny. Silnik 6, poprzez przekładnię pasową 7, przekazuje napęd tarczy 3. Przestrzeń robocza znajduje się między rolkami dokładnego prowadzenia 4 i 5. Rolka 4 jest umieszczona przesuwnie, co umożliwia regulację przestrzeni cięcia. Przedmiot jest przesuwany ręcznie po stole 8, według szablonu lub listwy. Ze względu na dużą prędkość skrawania zastosowano obudowę 11 tarczy napinającej 2. Uruchomienie przecinarki odbywa się wyłącznikiem 12, a wybór prędkości - bezstopniowym regulatorem prędkości skrawania 13.

Narzędzia tarczowe składają się z cienkiego stalowego korpusu wykonanego z blachy chromoniklowej oraz galwanicznie utwierdzonej warstwy ziarna diamentowego na wewnętrznym lub zewnętrznym obrzeżu korpusu. Ogólny pogląd na budowę takiej tarczy daje rysunek 15.13. Grubość blachy, z jakiej wykonuje się korpusy, mieści się