choroszy04

ru, który umożliwiłby zagłębienie frezu. Aby nie obciążać frezu, można podzielić zabieg na kilka przejść. Znacznie lepszą wydajność i dużo większą dokładność obróbki niż zwykły frez daje frez dwu- lub trzyzębny, skrawający z dużym stosunkowo posuwem podłużnym (od 100 do 300 mm/min), ale z małym dosuwem wgłębnym (rzędu od 0,05 do 0,25 mm), tak jak to schematycznie przedstawiono na rysunku 15.44d. Ukształtowanie ostrza umożliwia zagłębienie frezu bez potrzeby uprzedniego nawiercenia.

Do rowków o dokładnej szerokości stosuje się frezy dzielone (rys. 15.45), które mogą być nieco rozsuwane przez umieszczenie pomiędzy nimi cienkich podkładek, co daje możność regulowania szerokości frezowania rowka. Dużą dokładność szerokości rowków zapewniają również frezy zataczane z wąską płaską fazką na ściance bocznej (rys. 15.46). Płaska faz-ka znajduje się na przemian na jednej i po drugiej stronie frezu, co umożliwia wykonanie szerokości frezu w wąskich granicach tolerancji i sprzyja dokładnej obróbce rowka.

W produkcji wielkoseryjnej i masowej do frezowania rowków pod wpusty stosuje się specjalne półautomatyczne i automatyczne frezarki do rowków. Frezarki te do obróbki niewielkich przedmiotów mają stół ruchomy, do obróbki zaś dużych przedmiotów - przesuwający się wrzeciennik z jednym lub kilkoma pionowo lub poziomo umieszczonymi wrzecionami. Obrabiarki te pracują zwykle dużą liczbą przejść. Przed każdym przejściem frez jest wgłębiony w materiał na niewielką głębokość (od 0,05 do 0,25 mm), a następnie przechodzi całą długość rowka z posuwem wzdłużnym od