373
M3 OSIĄ)
N270 |
G1 |
G9 Z-75.5 |
N275 |
X24 |
F. 15 |
N280 |
X50 |
F2.5 |
N285 |
GO |
X200 Z300 |
% |
Z zamieszczonego programu widać wyraźnie, że stanowi on zbiór wierszy programowych zwanych blokami lub zdaniami. Trzeba ponadto zwrócić uwagę, że nagłówek rozpoczyna znak % odczytywany w układzie sterowania numerycznego obrabiarki jako początek programu. Podobny znak również kończy program. W nagłówku po oznaczeniu MPF (MAIN PROGRAM FILE) podaje się też numer pliku głównego. Kolejne wiersze zawierają słowa, które podają informacje potrzebne do sterowania obrabiarką podczas obróbki przedmiotu. Zapisane są one w postaci alfanumerycznej, przy czym litery wskazują jakiego adresu dotyczą liczby stojące bezpośrednio za literami. Znaczenie liczb uzależnione jest zatem od symbolu adresu.
1. Numer bloku służy do numerowania poszczególnych wierszy programowych. Składa się on z adresu N i liczby, która najczęściej może być czterocyfrowa (N0000 -N9999). Wskazane jest numerowanie bloków co pięć lub co dziesięć, by umożliwić wprowadzenie, usuwanie lub nowe formułowanie bloków.
2. Funkcje przygotowawcze określają sposób przetworzenia informacji geometrycznych. Składają się one z litery adresowej G - zwanej też funkcją G - i, najczęściej, dwucyfrowej liczby, przy czym początkowe zero można pominąć. Należy podkreślić, że w nowoczesnych układach sterowania numerycznego występująjuż funkcje trzycyfrowe. Pod adresem G wpisuje się informacje o tym, w jaki sposób ruch ma się odbywać. Znaczenia funkcji przygotowawczych występujących w rozpatrywanym przykładzie ujęto w tabeli 16.2. Dokładne opisy wielu innych funkcji przygotowawczych przewidzianych do zastosowania w układzie sterowania SINUMERIK 81 OT można znaleźć w instrukcji programowania, opracowanej przez wytwórcę rozpatrywanego sterowania [104],
3. Wprowadzanie współrzędnych umożliwiają adresy X i Z. Ich wartości mierzone w kierunku adresowanych osi określają liczby za tymi literami w milimetrach z dokładnością do trzech miejsc po przecinku. Jeśli chodzi o oznaczenia osi układów współrzędnych i przypisane im zwroty, to ujmuje je norma ISO R641, a w kraju PN-72/M-55251. Przyjęto w nich:
a) związany z przedmiotem prostokątny, prawoskrętny układ współrzędnych (rys. 16.47),
b) oś Z równoległą do osi wrzeciona obrabiarki (rys. 16.48),
c) jako dodatni ten ruch zespołu obrabiarki, podczas którego występuje zwiększenie wymiaru na przedmiocie.
Należy nadmienić, że zer początkowych się nie pisze, a znak plus lub minus stawia się bezpośrednio przed pierwszą cyfrą dziesiętną, przy czym dodatniego znaku nic zamieszcza się. Dlatego występujące w bloku N 70 słowo Z -5 oznacza wartość współrzędnej Z równą minus 0,5 mm. W pewnych przypadkach np. wykonywania fazki po-