choroszyB4

424

kości skrawania i dla zakresu od 2 do 6 m/min parametr R_a mieści się w przedziale od 5 do 1,25 pm. Bardzo starannie wykonane zęby przeciągacza, np. z polerowanymi powierzchniami roboczymi ostrzy, umożliwiają osiągnięcie wartości R_a od 0,63 do 0,16 pm.

Możliwości przeciągania nie są jeszcze w pełni wykorzystane. Jeśli podczas przeciągania stali najczęściej stosuje się obecnie prędkości skrawania dochodzące do 10 m/min, to przy przeciąganiu żeliwa - dzięki mniejszej jego wytrzymałości w porównaniu ze stalą-już od dawna są używane prędkości ok. 25 m/min. Spotyka się obecnie rozwiązania przeciągarek z regulacją prędkości przeciągania do 90 m/min dostosowane do narzędzi z nowoczesnych materiałów. Oprócz wysokiej wydajności procesu przeciągania z dużymi prędkościami podstawową zaletą tej metody obróbki jest dobra jakość obrobionych powierzchni, związana z zanikiem narostu w tych zwiększonych prędkościach skrawania. Ponieważ małe prędkości skrawania zapewniają również wysoką jakość obrobionych powierzchni, przeto przeciągarki wyposaża się niekiedy w urządzenia automatycznie zmniejszające prędkość przeciągania do wartości od 0,5 do 2 m/min w chwili wchodzenia do pracy zębów wykańczających.

20.6. OBRÓBKA WYKAŃCZAJĄCA PŁASZCZYZN

Obróbkę wykańczającą płaszczyzn można wykonywać za pomocą szlifowania, skrobania oraz docierania.

Szlifowanie wykańczające płaszczyzn. Ze względu na sposób pracy ściernicy rozróżniamy dwie metody szlifowania płaszczyzn: obwodem ściernicy (rys. 20.26a,b) i powierzchnią czołową ściernicy (rys. 20.26c,d,e).

Na rysunku 20.26a pokazano szlifowanie płaszczyzny A ściernicą tarczowy 1. Stół z zamocowanym przedmiotem wykonuje ruchy wzdłużne, ściernica zaś ma posuw poprzeczny po każdym skoku. Cechą charakterystyczną drugiego sposobu szlifowania obwodowego (rys. 20.26b) jest zastosowanie ściernicy 2 nieco szerszej od szerokości obrabianego przedmiotu. Jednoczesna obróbka płaszczyzny na całej szerokości ma zasadniczy wpływ na wydajność obróbki. Prawidłowość obrabianej płaszczyzny zależy tu jednak od dokładności kształtu średnicy, którą należy starannie obciągać. Szlifowanie obwodowe może zapewnić małą chropowatość i dużą dokładność. Wydajność takiego szlifowania jest na ogół dość mała.

Szlifowanie płaszczyzny Cpowierzchnią czołową ściernicy garnkowej 3 na szlifierce z wrzecionem poziomym przedstawiono na rysunku 20.26c. Sposób ten należy do bardzo wydajnych, gdyż przedmiot jest obrabiany od razu na całej szerokości. Dokładność powierzchni szlifowanej C nie zależy od prawidłowości powierzchni roboczej ściernicy i wobec tego obciąganie ściernicy nic musi być zbyt dokładne. Ten sam sposób pracy, ale na szlifierce z wrzecionem pionowym, pokazano na rysunku 20.26d. Po każdym skoku stołu ściernica otrzymuje posuw w dół. Ostatni sposób (rys. 20.26e) różni się od poprzedniego tym, że dzięki zastosowaniu okrągłego obrotowego stołu jest możliwe szlifowanie ciągłe.