choroszyH1

481

481

	Aą Z A5	- As
4:	46

Rys. 22.4. Łańcuch wymiarowy zespołu złożonego

T_Z ^mdx ^min ^A\ ⁺ ^A2 ⁺ ^A3 ⁺ ^A4 ⁺ ^A5 ⁺ ?A6 ⁺ ^A1 ⁺ ^A&-

Ostatni wzór można napisać w postaci ogólnej

m-1

^Tz=Yji,    (22.1)

i=1

gdzie: m - liczba wszystkich ogniw łańcucha łącznie z zamykającym, T_i - tolerancja ogniwa bieżącego.

Zgodnie z równaniem (22.1) wynika, że:

a)    dla otrzymania wymiaru ogniwa zamykającego o określonej tolerancji konieczne jest, aby tolerancje elementów wchodzących w skład montowanej jednostki były mniejsze niż tolerancja ogniwa zamykającego,

b)    uzyskanie określonego wymiaru ogniwa zamykającego jest tym łatwiejsze, im mniejsza jest liczba ogniw w łańcuchu wymiarowym.

Zaletą montażu opartego na zamienności pełnej jest mała pracochłonność procesu - w porównaniu z metodami stosowanymi przy zamienności niepełnej - wynikająca z braku operacji przygotowawczych do montażu, takich jak np. dopasowywanie, dobór jednostek itp. Stroną dodatnią jest również łatwość zastąpienia części zużytych lub uszkodzonych w mechaniźmie częściami wymiennymi (zapasowymi). Wadąjest natomiast potrzeba zachowania odpowiednio dużej dokładności wykonania poszczególnych części, co nie zawsze jest ekonomiczne, a niekiedy wręcz niemożliwe.

Opisana metoda znajduje zastosowanie w produkcji wielkoseryjnej i masowej.

2. Metoda zamienności częściowej lub niepełnej opiera się na założeniu, że równoczesne wystąpienie niekorzystnych granicznych wartości występuje rzadko w wieloczłonowych łańcuchach wymiarowych. Posługując się zasadami prawdopodobieństwa rozkładu wymiarów tolerancje T_i niektórych ogniw, wyznaczone z równania (22.1), rozszerzamy w taki sposób, aby liczba wadliwych zespołów nie przekroczyła pewnego