CCF20130109027

Tablica 2

Granice przedziału	T(x)	Mg(x)	Wartości
			JC	T(x)	Mg(x)
0 < < 2/	^VA “4*1	^VA *1 "4*?	0		0
			2/	V^1	12 ,2 7^ql
21 <x2< 3/	Va~2 ql	vA -x7 -2ql(x2 -/)	21	v^l	?«'■
			3/	\^ql	f"-
3/ < x3 < 4/	Va~2ql~P	^ • *3 - ^24^(*3 - /)- -P(*3 - 3/)	3/	-i*
			4/	Ąq,	!*'•
4/ < x4 < 51	VA-2ql-P	x4 -2g/(.x4-l)-P(xA -3/)-M	4/	"I*	4 ,2 5^?/
			51	1	0

Wykresy sił przekrojowych pokazano na rysunku 3.14.

P=ql

lilii

v_A=U,i

—⁴-ł-M ¹ ł ¹ ł

Dla danej belki sporządzić wykresy sił przekrojowych (rys 3.15).

/ ^X]-ł M=al²

Rys. 3.15

I

Reakcje więzów dla rozpatrywanego przypadku pokazano na rysunku 3.16. Równania równowagi mają postać:

£* = 0; H_a = 0,

£m£=0;    V_B-4l-4ql-2l-P₂-5l = 0,

=0;    M_A+M + Pr2l-4 ql ■ Al + V_B ■ 61 - P₂ ■ 11 = 0,

stąd otrzymujemy:

H_a = 0, ^Ma= j ^q[2'

W danej belce wyróżniamy przedziały: AC, CB i BD. Współrzędne przekro jów, w których będziemy określać funkcje T(x) i Mg(x) obieramy zgodnie z ry sinikiem 3.15.

Funkcje sił poprzecznych i momentów zginających oraz ich wartości dla grani przedziałów zmienności zestawiono w tablicy 3.

5