Cicha woda

CICHA WODA BRZEGI RWIE

m: Ady Rosner s: Ludwik Jerzy Kem

' -'i*;; ■

Pły - nął

n

stru-myk przez zie - lo - ny las,

A r j

i i i :g

O.

a przy brze-gu le - żał stu - ki - lo - wy głaz.

Ply-nąl stru-myk, mi-nął ja-kiś czas, stu-ki-lo-wy

głaz gdzieś zgi-nąl, stru-myk pły - nie

3    1 o \ *

-A

tak jak pły - n^ł.

i

£

Ci-cha wo-da brze-gi rwie, nie wiesz na-wet

jak i gdzie, nie zdą-żysz na-wet za-bez-pie-czyć się,

W

\?

7 7

p IP |Hp P IP

lite

i

bo nie zna nikt me - to - dy, by się u-strzec

i    1

ci-chej wo-dy. Ci-cha wo-da brze-gi rwie, w ja-ki

-h
			i■ j; n n n # i >.
7 2_ m	- 1 n	W^1
			J-•—r—V—ly-

to przy - sło - wie:    "Circha wo-da brze-gi rwie."

" ¹ , 0 2

1.    Płynął strumyk przez zielony las,

a przy brzegu leżał stukilowy głaz.

Płynął strumyk, minął jakiś czas, stukilowy głaz gdzieś zginął, strumyk płynie tak jak płynął.

Cicha woda brzegi rwie,

nie wiesz nawet jak i gdzie,

nie zdążysz nawet zabezpieczyć się,

bo nie zna nikt metody,

by się ustrzec cichej wody.

Cicha woda brzegi rwie, w jaki sposób, kto to wie? Ma rację, że tak powiem, to przysłowie:

"Cicha woda brzegi rwie.”

2.    Szła dziewczyna przez zielony las, popatrzyła na mnie tylko jeden raz. Popatrzyła, minął jakiś czas,

lecz widocznie jej uroda była jak ta cicha woda.

Cicha woda brzegi rwie...