II Wskaźnik plastyczności I p jest to różnica pomiędzy ginnn i| płynności i plastyczności
32. Stopień plastyczności jest to stosunek różnicy wilgotności naturalnej i granicy plastyczności do wskaźnika plastyczności (określony dla gruntów spoistych)
h =
WL-WP •
33. Wskaźnik zagęszczenia Is jest to iloraz gęstości objętościowej szkieletu gruntowego próbki o nienaruszonej strukturze i maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu po jego zagęszczeniu w określonych warunkach
/
S
= £d_ Pds
34. Stopień zagęszczenia ID jest iloraz zagęszczenia istniejącego w naturze i zagęszczenia maksymalnego, możliwego do uzyskania w warunkach laborato-ryjnych (określony dla gruntów niespoistych)
7 _ emax e
lD ~
13. Ibiometryczny moduł ściśliwości pierwotnej M0 jest to stosunek przyrostu efektywnego naprężenia normalnego do przyrostu całkowitego odkształcenia względnego
Aa i
si
M0 =
ACj-hi-1 A hj
16. Edometryczny moduł ściśliwości wtórnej M jest to stosunek przyrostu efektywnego naprężenia normalnego do przyrostu całkowitego odkształcenia względnego (wzór jak w punkcie 34).
17. Edometryczny moduł odprężenia M jest to stosunek względnego zmniejszenia efektywnego naprężenia normalnego do względnego wydłużenia próbki
M. =
Aai
Aorfy, i
A hj
ĆWICZENIE I
ł li nulem budowlanym nazywamy część skorupy ziemskiej mogącą współdziałać z obiektem budowlanym, stanowiącą jego element lub służącą jako two-izywo do wykonywania z niego budowli ziemnych. Badaniami makroskopowymi nazywa się przybliżone określenie rodzaju gruntów i ich cech fizycznych bez pomocy przyrządów.
Badania makroskopowe należy stosować:
a) jako badania połowę w terenie,
b) jako wstępne badania w laboratorium w celu właściwego wyznaczania próbek do szczegółowych badań laboratoryjnych,
e) w badaniach laboratoryjnych w celu porównania rodzaju i stanu badanych próbek użytych do innych badań laboratoryjnych.
Badania makroskopowe mają na celu określenie następujących cech gruntów:
1) rodzaju i nazwy,
2) stanu,
3) barwy,
4) wilgotności,
5) zawartości węglanu wapnia (CaC03).
2. OKREŚLENIE RODZAJU I NAZWY GRUNTÓW
Grunt należy określać jako spoisty, jeżeli po wyschnięciu do stanu powietrzno-suchego tworzy zwarte grudki.
Grunt należy określać jako niespoisty, jeżeli po wyschnięciu do stanu po-wietrzno-suchego stanowi niezwiązane ze sobą cząstki lub grudki, rozpadające się pod wpływem lekkiego nacisku palcem (około 1 N).
Charakterystyka porównawcza niektórych cech gruntów spoistych i niespoistych:
a. Iły silnie nawodnione przy stopniowym wysychaniu zmieniają swój stan przechodząc w ciało stałe. Grunty piaszczyste nie wykazują żadnej spoistości przy dowolnym nasyceniu wodą.
b. Grunty ilaste przy wysychaniu zmniejszają swoją objętość, kurczą się, natomiast grunty piaszczyste nie wykazują skurczu przy wysychaniu.