skiwune wartości />,/ nanosi się na wykres, w /nlcżności od wilgotności II (rys. 7.1), co pozwala wyznaczyć maksymalną gęstość objętościową szkieletu zin gęszczonego gruntu Wilgotność, przy której ubijając grunt uzyskuje się mak symainą wartość Pd,mx, nazywa się wilgotnością optymalną Wov\. 1
Rys. 7.1. Wykres zagęszczalności iłu pylastego; badania laboratoryjne:
1 - metoda normalna Proctora, 2 - metoda tłoczkowa, 3 - metoda zmodyfikowana, 4 - walcem 2,75 t, 5 — walcem 8 t, 6 - walcem ogumionym, 7 - walcem okołkowanym tępym, 8 - walcem okołkowanym ostrym, 9 - ubij arką, tzw. „żabą”
2.1. Krzywe zagęszczalności
Cechą charakterystyczną krzywych zagęszczalności jest to, że dla tego samego gruntu krzywe zagęszczalności dla wyższych energii ubijania układają się na wy.j kresie wyżej, przy czym przy wzroście pa„ maleją wartości wilgotności optymal*
iii, . / .') Powidło prawo gałęzie krzywych zagęszczalności przebiegaią pra
t,,,,»•<.•!• |di do krzywej maksymalnego zagęszczenia.
| i , im| maksymalnego zagęszczenia wyznacza się obliczeniowo przy zalożc-i, |i«iiiiI ma pory całkowicie wypełnione wodą. W takim przypadku im więk-, , | i|M a w >'u II lym mniejsza jest wartość/?,/. W praktyce nawet w laboratorium i, iii, przy ubijaniu pozbyć powietrza z porów gruntu i dlatego uzyskiwane i ,i...... 'ii| zawsze mniejsze od wartości teoretycznych /?,/„,nx.
|(V'i 7,7. Krzywe zagęszczalności piasku gliniastego ops = 2,65 g/cm3:
I I ku Innie standardowe Em = 0,6 J/cm3, 2 — badanie zmodyfikowane Ezm = 2,7 J/cm3
. ih Ml SI ANIE WILGOTNOŚCI OPTYMALNEJ
" llipitność optymalna Wopt jest to wilgotność, przy której ubijany w sposób mmli/owany grunt jest maksymalnie zagęszczony, tj. uzyskuje maksymalną "biętościową szkieletu gruntowego pds. Badania przeprowadza się zazwy-i l/w aparacie Proctora (rys. 7.3).
55