1. „Niedźwiadki i kotki” - język i wargi:
Dzieci - misie chodzą po sali, ciężko stąpając. Na sygnał zatrzymująsię i naśladujązlizywanie miodu z górnej wargi, przesuwając w tym celu wokół niej silnie językiem, teraz wyszły na spacer kotki, czworakują. Na sygnał piją mleko z miseczki.
2. „Język na defiladzie” - język.
Język maszeruje, jak żołnierz na defiladzie. Nauczycielka odlicza:
- czubek języka dotyka górnej wargi,
- dotyka lewego kącika ust,
- dotyka dolnej wargi
- dotyka prawego kącika ust.
3. „Koniki” - mięśnie warg.
Dzieci dobierają się w parę - konik i woźnica. Poruszają się po sali w rytmie muzyki. Po pauzie zatrzymująsię. Koniki parskają (drganie ust). Na znak nauczycielki woźnica cmoka, by konik biegł dalej. Zmiana ról.
4. „Chory kotek” St. Jachowicz - język.
Nauczycielka czyta wiersz. W momencie, gdy jest mowa w wierszu o jedzeniu i potrawach, dzieci oblizują się.
Pan Kotek był chory i leżał w łóżeczku.
I przyszedł pan doktor - Jak się masz, koteczku ? Źle bardzo - i łapkę wyciągnął do niego.
Wziął za puls pan doktor poważnie chorego.
I dziwy mu prawi: - zanadto się jadło,
co gorsza nie myszki, lecz szynki i sadło.
Źle bardzo gorączka, źle bardzo kołeczku!
Oj, długo, ty długo poleżysz w łóżeczku.
I nic jeść nie będziesz, kleiczek i basta.
Broń boże kiełbaski, słoninki lub ciasta.
- A myszki nie można ? - zapytał kołeczek -Lub z ptaszka małego choć parę udeczek?
- Broń Boże! Pijawki i dieta ścisła!
Od tego pomyślność w leczeniu zawisła.
I leżał kołeczek: kiełbaski i kiszki nietknięte, z daleka pachniały mu myszki.
5. „Na pastwisku” - szczęka dolna.
Przed lusterkiem dzieci naśladują żucie pokarmu przez krowę: ruchy szczęki w prawo i w lewo, do przodu i do tyłu, opuszczając i unosząc.
6. Ćwiczenie języka.
Wysuwanie języka - język wąski i szeroki. Kierowanie języka w kąciki ust: w prawo i w lewo, przy szeroko otwartych ustach.
7. „Żywe lustro”.
Dwoje dzieci siedzi naprzeciwko siebie. Jedno z nich wykonuje ćwiczenie języka lub warg, drugie go naśladuje. Zmiana ról.
8. „Leniuszek” - szczęka dolna.
Nauczycielka opowiada historię o chłopcu, który nic nie chciał robić tylko przez cały dzień ziewał. Dzieci wykonują czynność ziewania w odpowiednich miejscach tekstu:
„Był sobie chłopiec, który nic nie robił tylko ziewał. Rano chłopiec nie pomagał mamie, nie chciał się ubrać,
101