cz4

Programowanie

w y&jku ©

Dziś, po wakacyjnej przewie wracamy do poznawania naszego kompilatora C dla procesorów AVR. Do tej pory przeszliśmy przez zasady tworzenia prostych plików makefile oraz konfiguracji Programmers Notepada do wygodnej pracy. Do symulacji programów wykorzystaliśmy AYRStudio w wersji 4.11 (minimalnie 4.10). Przedstawiona została podstawowa składnia do wykorzystania dyrektywy #define, skrótowo omówiliśmy przeprowadzanie obliczeń, stosowanie zmiennych globalnych oraz pisanie do portów, włącznie z dostępem do poszczególnych bitów. Wreszcie w części ostatniej pojawił się opis najważniejszych plików nagłówkowych, przerwania, tworzenie funkcji, instrukcja if oraz sposób wykorzystania pamięci progra-

Po raz ostatni sięgniemy do prostego programu obsługi wyświetlacza multipleksowa-nego. Na tej podstawie chcę przedstawić Ci działanie dostępnych w C instrukcji pętli, wykorzystanie zmiennych lokalnych, propozycję obsługi przycisków oraz wykorzystanie przerwania wyświetlacza do dokładniejszego i jednocześnie mniej pamięciochłonnego generowania opóźnień niż wykorzystanie funkcji zawartych w pliku <avr\delay.h>.

Tym razem zmieniając nieco ideę, przedstawiam pełny kod źródłowy, a następnie wyjaśniam jego działanie. Na listingu 15 znajdziesz kod razem z dodatkowymi przypisami. Strategiczne miejsca oznaczyłem cyframi, do których będę się odwoływał w czasie opisu. Jak zwykle szare tlo towarzyszy częściom programu, które nie zmieniły się od ostatniej wersji. Ze względu na oszczędność miejsca wykropkow'ałem jedynie dane inicjujące tablicę wzorów cytr.

Ogólnie o programie

Zadaniem nowego programu jest zliczanie w górę lub w dół - w zależność od naciśniętego przycisku. Inaczej niż miało to miejsce do tej pory, wynik jest wyświetlany w postaci dziesiętnej. Odpowiada za to funkcja Wyświetl-DEC. Dodatkowo przytrzymanie dar :go przycisku rozpoczyna szybkie zlic^- nie. Zanim przystąpisz do czytania inform ji na temat dokładnego działania poszczególnych części, proponuję zapoznanie się z ramkami ABC... C o pętlach, zmiennych lokalnych, słowach kluczowych static i volatile oraz o czytaniu z portów'. Byłem zmuszony umieścić wspomniane ramki na kolejnych stronach, mam nadzieję, że nie utrudni to czytania.

WyświetIDEC

Omawianie programu rozpoczniemy od tytułowej funkcji. Ze względu na ilość obliczeń, a więc i zajętość pamięci, dobrym sposobem przetworzenia liczby zapisanej w kodzie dwójkowym na kolejne cyfry liczby dziesiętnej jest wydobywanie po kolei każdej ostatniej ęyfry za pomocą reszty z dzielenia przez 10. Po wydobyciu każdej kolejnej cyiry liczba jest przesuwana o jedną pozycję w prawo. Uzyskujemy więc cyfry w kolejności od ostatniej do pierwszej. Poglądowo przedstawia to rysunek 24. Na listingu 15 właściwe przetwarzanie zostało umieszczone w pętli oznaczonej numerkiem 0. Pętla została zbudowana w' taki sposób, aby przerwanie następowało w chwili, gdy zmienna przyjmie wartość 0. Dlaczego została wybrana taka wartość, o tym dalej. Jednak sprawia to, że zmienna n przyjmuje wartości 4, 3, 2, 1. Natomiast dopuszczalne indeksy tablicy wyświetlacza mieszczą się w zakresie 0-3. Oczywiste jest, że możemy dokonać odpowiedniej zamiany przez odjęcie 1. Czy nie zwiększy to rozmiaru kodu? Co ciekawe:

38 Wrzesień2005 Elektronika dla Wszystkich