Celem oglądu jest uzyskanie przed czytaniem możliwie największej ilości informacji. Podczas przeglądania tekst jest wielokrotnie opracowywany. Obniża się przy tym szybkość pracy. Celem jest dokładne zaprogramowanie. Po przejrzeniu może zostać ustalona technika czytania. Niekiedy wystarczy czytanie orientujące. Świadomie będą przy tym pomijane wszystkie nieistotne informacje. Jeżeli odnajdziecie poszukiwane określenie, to zaznaczcie to miejsce na marginesie i szukajcie dalej.
Istotą czytania w celu zdobycia wiedzy jest stale powtarzanie. Po każdym przeczytaniu przyswojone informacje należy odtwarzać na glos albo jeszcze lepiej pisemnie. Proces nauki polega częściowo na powtórnym zakodowaniu treści w umyśle przez jej powtórzenie.
Jak już powiedziano na początku, tempo czytania mocno wzrośnie. Stwierdzicie, że w coraz większym stopniu próbujecie przyspieszyć wewnętrzne wypowiadanie słów. Jest to jednak możliwe tylko do pewnego stopnia, potem zaczniecie wypowiadać wewnętrznie tylko najistotniejsze pojęcia. Łączące je słowa będą wprawdzie odbierane, lecz przenoszone bezpośrednio od oka do centrum myślowego. Wewnętrznego mówienia nie da się całkowicie wyłączyć. Jest jednak możliwe zredukowanie go do tego stopnia, że werbalizowane będą tylko pojedyncze, kluczowe słowa.
Regresje, czyli powroty do przeczytanych właśnie fragmentów tekstu, są nieświadome. Wiążą się one z dyferencją przyswajania, ograniczoną przez wewnętrzne wypowiadanie słów. Dzięki posługiwaniu się podczas czytania dłonią, oczy nie mają już możliwości, by w niekontrolowany sposób przebiegać po tekście. Prawie całkowicie można w ten sposób wyeliminować powroty do przeczytanego właśnie tekstu.
5.4. Ograniczenie punktów stałych
Zazwyczaj linijka w książce zawiera do ośmiu punktów' zatrzymania. Przeczytajcie jeszcze raz ostatnią stronę i obserwujcie, w jaki sposób oczy poruszają się po liniach. Dzięki „maszynie do czytania”, którą jest wasza ręka, liczba punktów zatrzymania na jednej linijce zmniejszy się do dwóch czy trzech. Następnym krokiem będzie objęcie wzrokiem, w tym samym czasie i przy tej samej liczbie punktów zatrzymania, większej liczby linii.
5.5. Zmiana tempa czytania
Zasadniczo wskazane jest, aby nie zmieniać tempa poruszania dłonią, przynajmniej w pierwszej części procesu uczenia się. Później będziecie transponować proponowaną tutaj technikę na swoje indywidualne metody pracy. Wciąż będą się pojawiać sytuacje, w których na krótko dopasowywać będziecie tempo przesuwania dłoni do stopnia trudności czytanego tekstu. Na ogół lepiej jednak czytać linia po linii z jednakowy prędkością, niż próbować ogarnąć naraz dwie linijki przy zmniejszeniu tempa o połowę.
5.6. Koncentracja
Dynamiczne czytanie jako technika pracy umysłowej wymaga pełnej koncentracji. Umiejętność koncentrowania się można w daleko idący sposób wytrenować. Pomocy w tym względzie może wam dostarczyć książka Trening koncentracji, napisana przez tych samych autorów.
-41 -