C

UWAGA

Przed przystąpieniem do klejenia modelu całe arkusze (poza przeznaczonymi w całości do podklejenia kartonem) można pokryć 3—4 warstwami bezbarwnego lakieru nitro. Następne warstwy położyć dopiero po sklejeniu poszczególnych elementów modelu, ponieważ położenie wielu warstw przed sklejeniem powoduje pękanie polakierowanych i zaokrąglonych powierzchni.

Materiały pomocnicze i narzędzia

Do wykonania modelu kartonowego potrzebne będą: ostre nożyczki, kilka starych żyletek, linijka z metalową wkładką, odpowiednio ukształtowane (według własnego doświadczenia) patyczki do kleju, miękki ołówek, gumka kreślarska, pędzelek do lakieru i farb. szczypce uniwersalne, ewentualnie lutownica do polutowania masztu i relingów.

Do klejenia większych płaszczyzn najlepszy jest butapren OBT III, natomiast do łączenia elementów metalowych z kartonem — kleje nitrocelulozowe lub podobne.

Z materiałów pomocniczych należy przygotować karton o grubości 0.6 mm i 1 mm (o wymiarach 525 X 65, 525 X?0. 500 X 65), nitrowy rozcieńczalnik, lakier oraz farby: szarą, czerwoną, zieloną, czarną, białą, złotą, talk lub szpachlówkę nitrową, nawojowy drut emaliowany (DNE ze starych transformatorów)

0 grubościach: 0,2. 0,3, 0,5, 0,6. 0.7, 1,0, 1,2 mm, 2 mm, balsę lub inne miękkie drewno na koła ratunkowe

1 szalupę, dwie kartki bloku tech

nicznego, kalkę techniczną, przezroczystą taśmę samoprzylepną, białe i czarne nici maszynowe o grubości 0,2—0,4 mm, drobne papiery ścierne o numerach: 100—120, 400—600,

szpilkę lub igłę, dwa ciężarki o wadze około 0,5 kg.

BUDOWA MODELU

Części PI, P2, P3, P4, P5, P6, P7, P8, Wl. W2, W3, W4, W5, W6. W7. W8, W9, WIO, Wll, W12, W13, W14, W15 — szkielet kadłuba. Na kartonie o grubości 1 mm i długości 525, 500 mm nakleić PI z P2, P3 z P4, P5 z P6. Żyletką wyciąć wcięcia pod wręgi. W elementach P6 i P8, od strony do której przyklejone zostanie poszycie denne, zeszlifować papierem ściernym miejsca krawędzi w części rufowej. Wygląd z boku przedstawia rys. 1 (zakreślona kółkiem).

Uwaga: Gdy pokład P3 i P4 zostanie sklejony w całość — w czterech miejscach (na liniach wręg W7 i WIO) zaznaczonych kółkami, szpilką lub igłą przekłuć na wylot cienkie otworki. Po drugiej stronie połączyć te miejsca prostymi liniami (tak jak będą przyklejone wręgi) zarysowanymi ołówkiem. Te miejsca naciąć lekko żyletką i pokład załamać tworząc taki kształt, jaki ma obrys górny rzutu bocznego PI z P2 (pokład w dwóch miejscach jest załamany do góry — rys. 2). Model ma 15 wręg i przy nieodpowiedniej kolejności oklejania, kadłuba poszyciem burtowo-dennym może ulec zniekształceniu podłużnemu. Celem uniknięcia tego zjawiska należy dokładnie zastosować kolejność oklejania podaną niżej. W wielu modelach okrętów autorzy przyjęli zasadę oklejania poszyciem burtowym i następnie poszyciem dennym. W tym modelu autor zastosował metodę klejenia etapowego — jednocześnie poszycia dennego i brutowego i dlatego kolejność numeracji poszyć nie jest zachowana.

Paskami kartonu z bloku technicznego o szerokości 6 mm okleić wręgi i wodnicę P5—P8. Części 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14. 15, 16, 17, 18. 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25. 26 — poszycie burtowo-den-ne. Elementy 1. 2, 3 przykleić do szkieletu. Przed naklejeniem poszczególnych elementów poszycia dennego — dla dokładności można między wręgami nałożyć kalkę i ołówkiem obrysować kształt do dolnych poszyć burtowych. Obrysowaną kalkę przyłożyć do danego elementu i sprawdzić, czy odpowiada wielkością części zamieszczonej w opracowaniu. Uwzględnić ewentualne poprawki. Od dziobu przykleić kolejno części 4, 5, 6, 7. 8. Następnie przykleić części 9, 10, 11, 12, 13. Dalszą czynnością będzie oklejenie kadłuba poszyciem dennym od rufy. Kolejno naklejać części 14 i 15. Element 16 naciąć żyletką i nakleić na wzdłużnicę. Następnie przykleić elementy 17 i 18. W szczelinę powstałą między elementami 15 i 17 z 18 wkleić dopasowane części 19 i 20. Na tym etapie należy sprawdzić, czy kadłub nie uległ skręceniu wzdłużnemu gdy się patrzy od dziobu do rufy — płaszczyzny pokładu P3 z P4 powinny być równoległe. Jeżeli kadłub jest skręcony, należy go odkształcić przez skręcenie w odwrotną stronę trzymając kadłub za przednie części 1 i 2 oraz 11 i 12. Naklejając kolejno elementy 21 do 26 należy wprowadzić poprawki na skręcenie i eliminować je według metody podanej jw. Po oklejeniu poszycia dennego kadłub postawić stępką na prostym podłożu j dwoma ciężarkami o wadze cścoło 0,5 kg każdy obciążyć dziób i rufę. Model pozostawić na 4—6 godzin do wyschnięcia (w tym czasie można wykonać inne elementy). Zastosowanie ciężarków da efekt prostego „wyklejenia się” modelu w linii wzdłużnej — nie będzie on zgięty do góry. Gdy kadłub wyschnie, pomalować go dwa razy lakierem. Miejsca styków zaszpachlować szpa-chl ówką nitrową. Szpachlówkę ta

Nftrstm Ulcieru nić Jxalj& ni-tlca czarna

Rys. 3

ką można wykonać z talku i lakieru mieszając oba te składniki tak, aby były gęste jak kisiel. Powstałe nierówności przeszlifować papierem wodnym o n-rze 400—600. Ponownie polakierować. Po uzyskaniu gładkiej powierzchni dolny czarny pasek linii wodnej zakleić taśmą samoprzylepną, tak aby można było pomalować część podwodną. Malować czerwonym lakierem nitro. Po wyschnięciu farby zdjąć ostrożnie taśmę. Pasek biało-czarny linii wodnej można okleić białą i czarną nitką naklejając je rozcieńczalnikiem nitrowym. Po przyłożeniu nitek i naciągnięciu ich co 5—8 cm, cienkim pędzielkiem nasączyć kroplą rozcieńczalnika. Spowoduje on rozcieńczenie miejscowe lakieru i „wklei” nitki. Przekrój poprzeczny kadłuba z nitkami w powiększeniu przedstawia rys. 3. Zalecam wykonanie na tym etapie steru i śrub — części 152—155 — wg opisu części w dalszym opracowaniu.

Części 27. 27a, 27b, 27c, 27d — odbojnica dziobowa. Kolejność naklejania na poszycie burtowe 1, 2, 3 przedstawia rys. 4. Część 27 skła-

1 Z7c

Rys. 4