C

możliwe tylko metodą (toczenia na gorąco. Modelarzom początkującym proponuję zrezygnować z wnętrza i oszklenia kabiny.

Z materiałów dodatkowych niezbędne będą: dobrej jakości tektura grubości ok. 1 mm, drut stalowy 0,5-0,7 mm oraz arkusik celuloidu. Bardzo pomocne mogą być też cienkie pręciki bambusowe ze starych mat, bądź szpadki do grilla, z których możemy wykonać golenie podwozia, wsporniki bądź wzmocnienia. Koniecznie trzeba się również zaopatrzyć w ostre nożyczki (zwykle i do paznokci), szczypce płaskie, pensety, linijkę, ostry nożyk, pędzelki, arkusik papieru ściernego oraz kawałki starych żyletek.

Do klejenia proponuję użyć klejów typu Butapren, zwłaszcza do łączenia na styk oraz klejów nitrocelulozowych (Ńermol). bądź emulsyjnych (Wikol) - wszędzie tam gdzie wymagana jest twarda spoina np. w podwoziu, przy mocowaniu skrzydeł, stateczników itp.

Numeracja części odpowiada kolejności sklejania modelu, choć nie musi to być regułą.

Małe strzałki na sklejkach wskazują kierunek do przodu, a niekiedy w dól. Uwidocznione przy nich ide-ogramy obrazują sposób ich formowania, czego większość z nich koniecznie wymaga. Dotyczy to szczególnie segmentów kadłuba, osłon silników, rakiet oraz sklejek zwijanych w rulonik. Niektóre elementy zaginane pod kątem trzeba uprzednio lekko zarysować czubkiem igty lub nożyka. Dotyczy to zwłaszcza krawędzi natarcia skrzydeł, usterze-nia, wnęk rakiet itp.

Rysunki pomocnicze w znacznym stopniu ułatwią nam wykonanie i rozmieszczenie poszczególnych części i zespołów.

Ponieważ kadłub modelu jest wielosegmentowy, trzeba sporo uwagi poświęcić wręgom, gdyż będzie to rzutowało na jego poprawny wygląd. Arkusze z wręgami podklejamy oczywiście tekturą.

Przylegające do siebie wręgi z sąsiadujących ze sobą segmentów tj. 2b - 3a. 3b - 4a, 4b - 5a itd. po starannym wycięciu i złożeniu zadrukowanymi stronami do siebie mocno ściskamy i przeszlifowujemy zewnętrzne krawędzie na papierze ściernym. Zapewni to identyczny obrys sąsiadujących członów. Sklejki kadłuba po wycięciu bardzo starannie uformować. Węgi wklejamy w rozwarte sklejki, poczynając od ich górnej (środkowej) osi symetrii. Przed połączeniem czołowe płaszczyzny poszczególnych członów kadłuba musimy również przeszlifo-wać w podobny sposób, co sprawi, że będą do siebie ściśle przylegały oraz umożliwi nam ewentualną korektę symetrii osiowej kadłuba.

Budowa kadłuba - ośmiu jego segmentów - odbywa się w tradycyjny sposób, przy dziewiątym zaś wzorujemy się na rysunku 4.

Wykonanie osłon silników wymaga dużej staranności. W pierwszej kolejności montujemy ich oże-browanie. Grzbiety wręg oklejamy paskami cienkiego, mocnego papieru, najlepiej pakowego, szerokości 5-7 mm. Montaż osłon roz-

MAŁY MODELARZ

3