d3

konieczny j*³¹ ^'•ye

tootym.

j5łftS^k'&w^⁰“

'’^ęsykł

do opiw    Ajiop.

5cw?Usj£ VBrtX£&fX'XZZ ry^-

0    »jyrga cęencrpo wacnc* tfa-fićm^Jmtj&tKŚ “**“**?"-^rrkra=xi::r ?ćsi»r :oer»*-teraśbgj. a araŁ £ a esobcbk

1    Jęzjiozcłia, i<&j ebes 73** ęx-^tyaosetetraęiocii

£"**!*

W '

P*Ui

rrtfru.

flBSi

-^5c?E?

7^ i •T^Mktfctnrt 1^7***®*'

aod «fem. ^?***»»< ^0łłe* fd»Ł    p*‘

*•

\

róźniorfv~,77—-**** P^Mnwję.te iMj»nofeju^-^._w---    -_r

^^nyrn na potrzeby metodologiczne jest replik*⁴¹, chociaż niektórzy b«

Irminy rw .>/^armVnajmfej^jV^d'^^ «**» ^di*^lo«"^we«⁰

_|rvoi ^af^ckw^ęhaląj:ęąygnujeztraktowania pojedynczejreplikijfkojednostkidia-X’ Ąr^mcntuje to tym. że regjfi jako h*(r|^ai|ffT HUTr^T** m h1/>i °^db;?_/^rCy' ^^CSt    ^ ni!» mnto

o irchn ^n,CK.^-^{łM4 oic}»^>*i«<to^w,j« ^<<ial'T' '^t«^no** wvmlio*VrfaArej ooręnnia obligatoryjne składm**,. uk.r jak inicjacja 1 reakcja oraz Cp3** (potwiei^ „ ^któr*i«t obligatoryjna tylko w ot/ett^ych •yńiĘJch (Wkrchala 1991* J/-33V^ęhala_ł mimo że uznaje, il tylko wymiana rrv*c być jednostką dialogu. T    28jw wyróżnia jednak mnłejue jednostki, które nazywa ikładni-

kany.TJzeba tu ufcaiić. >_t wymiana jen jednMtfcft koiiłlylul/wutSa dialog a inicjacją i reakcja sąjej jcJnostkami zatem ią \d jed/wAtkami tekstu dialogo-ją^.Oczywtfcfe.tttoktdetakłacfiiiniarifccifldl^ tekst icst ^f1l*¹^yfrrr_L2cdnakże każdy z tych aMaddbrtw mota btC frdnoartrą

taj mniej*** jeJnnsdcą rmndlgokrgaBłŁitfr

^,Jr *--h*    -'

stu rozmowy n«?ywn V r f. ir. » _m    przyjmuje

jest to, co Jndywiducn czyni i m<SwTw~~ —* *

1*KIq^

szczególne kroki pełni* funkcje mieja^. lub rcaŁćfc tworząc ćiadv miaujia>-rc-"agujące, układają się wyzszą jednostkę, jaką jest sekwencja fŻyóek-Bednarczuk

1W4: 55)7w gramatycy krimnn.tf .-vjnV, n rwt<*«yp^ r^łgfffct frfd»^nł* kOO-

wcrsacji autorzy uznają parę przylegającą⁴⁴, którą definiują następująco: -Para przylegająca (r..,..) to dwuelementowy odcinek strategu tonwcm^J cyjnej, w którym element dr^ jest reakqą~na zastosowanie jednoatJo poprzedzające?. ą element pierwszy cna charakter bodfii^fAwUICjtlw.TUbraiska 2006:54). ^ł paH~taskłada się z dwóch kroków strategicznych (dwóch aktów mowy) stanowią* j cycb minimalny odcinek danej strategii konwcrsacyjncj (Awdiejew 2007: 68).

a Termin rrpUka jest rtcaowany * pracach dotyeząeyeh problematyki tekstów diatofowych. « tym przypadku przyjmuje tią «*"« W rotumlewłe. nfc oframoa •* |o tylko do odpowiedzi. IhuSokoriwf:Ziwufcaja 1978: 175-179. M«lerwS 1979. PeroytteU 1978 10-181 Tktfe WD-r! ^nrw ja« uł^aie. m.mo rATnych obdąleA 1 wWłoeoacmoAd terminu, tt jednoMką diaiofu jaat

kod (2002. IW) u

^Wplł*MVkrd»aU poecie to. obejmujące inicjacje, reakcją (u Siubb*. rnpreu) i oodą. przyjmuje ta

(1981)-

• Cod* «o wnnln muiycmy

Zemst tu rMtoeowany. poniewai, zdaniem rchalt. oddaje dobrze

t»^r+** ^ut°*T.    >arówm> poławwbalnĄ. np akintonia fkr*\ jsk i waibalną (WcfiaU l«la:

CtA* f**⁰ fflk J . Kiiąłmwntr cody jako treMiefO alamantu wymiany nie jest lamdna Coda po 45, Wyd^ "^^TTrtkO jedrn • mdiajdw nr akcji, cryti oanacaW reakcją ramykająoą (mmkaiącw\ winna by*    ń«Mabdiy laaiąp^ tarwUoam mmlnipw IV>iwo)i»oby io unikną,⁴ wydrwlama

»K * irearb aSU.lnik.V*

rtieiypimT^ *7""    .    . „ _#j .wK.>«tii .%*! eAglaUUffoai^wwypea, IbmwcoMM jett takie jako

- Poją«k« T*TEE!ĄM8 IW)