DSC00081

WSTĘP TEORETYCZNY

W budowie maszyn zazwyczaj stosowane są gwinty metryczne. Według PN-83/M 02113 gwinty metryczne dzielimy na trzy klasy w zależności od dokładności wykonania:

-gwinty dokładne -gwinty średnio dokładne,

-gwinty zgrubne.

W śrubie tolerowana jest średnica zewnętrzna d i średnica podziałowa d₂, w nakrętce średnica wewnętrzna D_i i średnica podziałowa D₂.

Położenie pól toleranql średnic względem wymiarów nominalnych określone są przez odchyłki podstawowe:

-El dla gwintów wewnętrznych (nakrętek)

-Es dla gwintów zewnętrznych (śrub).

Kąt a i podziałka P nie są tolerowane, ale ich błędy są uwzględnione w tolerancjach podziałowych.

Pomiary gwintów zewnętrznych

Średnice zewnętrzna d gwintu mierzy się takimi samymi metodami i przyrządami jak średnicę gładkiego wałka uwzględniając tylko niedokładność pomiaru narzędzia w zależności od dokładności wykonania gwintu. Można więc stosować suwmiarki, mikrometry, mikroskopy pomiarowe, długośdomierze i optimetry.

Średnice wewnętrzna d_l gwintu najczęściej mierzy się na mikroskopie pomiarowym lub mikrometrem do gwintów ze specjalnymi końcówkami.

Podziałke P można sprawdzić wzorcami zarysu gwintu, na mikroskopie pomiarowym oraz specjalnymi przyrządami czujnikowymi lub optycznymi. Wzorce zarysu gwintu najczęściej stosuje się przy identyfikacji gwintu. Pomiar podziałki gwintu jest z reguły wykonywany przy kontroli gwintów dokładnych- śrub pociągowych, pomiarowych.

Średnice podziałowa d₂ mierzy się mikrometrem do gwintów, za pomocą wałeczków lub mikroskopem pomiarowym.

Kąt a boku gwintu mierzy się na mikroskopie przy pomocy głowicy goniometrycznej lub rewolwerowej.