my ciepło z parą wtórną W.i i z roztworem odparowanym
W^.c.j.t + GL s W.i + Wp.Cg-t
gdzie: c^jCg - ciepło właćciwe roztworu wchodzącego i wychodzącego z aparatu; i - entalpia pary wtórnej;
GL - ciepło doprowadzone do wyparki; t , t - temperatury roztworu wchodzącego i wychodzącego z aparatu.
Roztwór, który wszedł do wyparki możemy traktować jako mieszaninę roztworu odparowanego i odparowanej wody. Wtedy możemy napisać
W^.c^.t s Wg.Cg.t + W.c.t
gdzie c - ciepło właściwe wody.
Stąd
W2,c2 =“w,c + W1,C1
Wykorzystując ostatnio napisaną zależność w równaniu bilansu cieplnego - otrzymujemy
W naszym zadaniu
c1 = 0,92 kcal/kg.°C /3855 ^7—53/ dla 15% roztworu NaOH
t = 76,5°C tQ 5 60°C
i = 622 kcal/kg.°C /2606 . 105 j|p
Q j 20000 . 0,92./76,5 i 60/ + 10000./622 - 1.76,5/ I = 5860000 koal/h.
Zużycie pary grzejnej o ciśnieniu 1,4 ata i o cieple parowania L | ||| kcal/kg /2240.10^ J/kg/ wyniesie
10980 kg/h
ścianka płaska. Poprzednio omawialiśmy poszczególne elementy procesu przenikania ciepła; były to oddzielnie wzięte: proces, przewodnictwa i proces konwekcji. Obecnie zajnleny się pełnym procesem przenikania ciepła od jednego płynu do drugiego przez dzielącą je ściankę. T7 takim przypadku temperatury układu zmieniają się najczęściej, tak jak to przedstawia rys.64. Płyn gorętszy o temperatu -
rze t^ obniża stopniowo
&
Eys.64. Przenikanie ciepła przez ściankę płaską.
nurcie swą temperaturę, a w warstwach. przyściennych — gwał -townie. W ściance temperatura jednostajnie opada. W drugim płynie znów obserwujemy znaczny spadek temperatury w warstwach przyściennych i wyrównywanie się.temperatury w nur -cie płynu. Ciepło przekazywane ściance przez płyn 1 poprzez powierzchnię różniczkową d? wynosi
przekazywane przez samą ściankę d<ł | Uf /i
’s1
mz/
i od ścianki do drugiego płynu
da w.Wg/tgg - t2/ dP /133/
gdzie: ot^, oCg - cząstkowe współczynniki przenikania ciepła od płynu | do ścianki i od ścienki do płynu 2;
99