DSC00216 (32)

’ ""^k" " ^,wk" I'""'' * przegródkami na książki, i wszędzie drabink "spinania mc. a na półkach i Stołach tylko katalogi i bibliografie, sama|J*

scru-ia wiedzy, nigdzie iak,ejś rozsądnej książki nadającej się doczytania dynie książki o książkach³.    ^,a,Ł

„Wszelkie dowolne połączenia bezpośrednie i pośrednie”,

one w łaśnie, a nie ta czy inna konkretna książka, powinny tyj przedmiotem poszukiwań człowieka wykształconego. Podobnie jak dla pracownika koIei istotna jest dobra znajomość relacji mię, dzy pociągami, w iedza, gilzie się spotykają, gdzie mijają, anie^ co znajduje się w poszczególnych w agonach tego czy innego po.

przywołany

ciągu. Również obraz

wv

w    w

rze relacje między ideami są o wiele ważniejsze niż same idee.

Można by pewnie zarzucić pewien brak konsekwencji biblio* lekarzowi, kiórv mimo postanowienia, by nic nie czytać, czyta przecież książki o książkach, czyli katalogi i bibliografie. Są to jednak dzieła dość szczególne, właśc iwie można uznać, że nie są niczym więcej niż spisami. I mają tę zaletę, że ukazują siec relacji między tekstami - a właśnie te relacje powinny przede wszystkim interesować kogoś, kto ze względu na swoją namiętną miłość do książek chce orientować się w ich ogromnej liczbie.

Koncepcja „poglądu na całość' Musilowskicgo bibliotekarza może mieć niebagatelną wartość praktyczną. Właśnie ta intuicyjna wiedza pozwala niektórym szczęśliwcom wyjsc / trudnej sytuacji bez szwanku, gdy zostaną przy łapani na brakach w wykształceniu.

na swoje mcszczt,

wykształcę

ście - nie wiedzą ludzie niewyksztalccni, mianowicie zdają s< bie sprawę, że kultura to przede wszy stkim kwestia orient;

wykształcony

^w    %    w

potrafi poruszać się pośród wszyst ¹

kich, który wie, że tworzą one pewną catość, i jest w stanie określić miejsce każdego elementu tej całości w stosunku do pozostałych. Wnętrze mniej się tutaj liczy niż zewnętrze, czy też może inaczej: wnętrze jest zewnętrzem, bowiem tym, co najważniejsze w każdej książce, są książki, które znajdują się obok niej.

Dla człowieka wykształconego nieprzeczytanie jakiejś książki nie ma większego znaczenia, ponieważ nawet jeśli nie ma dokładnych informacji na temat jej zawartości!²', najczęściej zna jej usytuowanie, czyli pozycję, jaką zajmuje pośród innych książek. To rozróżnienie zawartości książki i jej usytuowania ma zasadnicze znaczenie, gdyż właśnie dzięki niemu osoba, która potrafi wyzbyć się lęku przed kulturą, może swobodnie wypowiadać się na dowolny temat.

Nigdy na przykład nie „czytałem” l ^:lissesa (K.S. + +) Joycc'a i najprawdopodobniej nigdy nic przeczytam. „Zawartość" tej

ci jest mi więc w znacznej tnie

me znana

zawar

tość, ak' nic usytuowanie. Zresztą zawartość ksu/kt jest w dużej mierze usytuowaniem Chodzi jednak o to. zc bynajmniej nie czuję się nickompctcntm. gd\ pr/\chodz\ nu brać udział w rozmowie na temat su. ponieważ jestem w stanic w miarę precyzyjnie usytuować to dzieło posiod innych Wiem. że schemat powieści opici a się na (hhset (K.P. KS. - + j. >c zastosowana w niej aostala technika strumienia swiadomolci. zc akcja rozgrywa się w Dublinie w cugu jednego dnia ud Dl.u.c-gO też. gdy prowadzę Mięcia, zdarza nu się przywotyw powieść Joyce a bez mrugnięcia okiem Co więcej -jak się prz.ekim.on> ;>vn,ci. pi/yciad o -c mc ic lacjomsilw rozmowach o książkach uk ' w\ C uh wca znaniu-ję się w pewnej szczególnej svm.tt ku : a p zwu łxn wsty

1

Tamże, s. 173.

2

I'¹! Francuskie słowo „oontenu’ . ktOrr s» is a kontrk'* *    ;

usytuowania („MtualiorTl. Uirr.u.< -S‘    ‘ 'V ar ..    j w.®.

ralne wdnedzime uwwa/afi irorrtyc. ''' ii, hsk!’. » . !.    % j    o--w

„treść’. Jednak treść książki ntci.vt.«nc n- ;t iar\ s>

ktoś nam ją opowtedml. me; n.mc < t n t ■■    ; .    ,

ia»artov (prryp tłum J