Kolekcjonowanie. 303
W tym celu dobrze jest mieć trzy pudełka, lub jedno duże, przedzielone przegródkami na trzy części. W jednej będą gromadzić przedmioty pochodzenia zwierzęcego np. pióra, kawałki wełny, włóczkę, skórę, guziki kościane, rogowe i t. p.; w drugiej roślinnego: szpagat, płótno, korek, węgiel, patyczek, tekturę i t. p.; mineralnego: kamień, wapień, gwoz'dzie, śruby i t. p. Cokolwiek dziecko przyniesie, włoży do odpowiedniej przedziałki w pudełku. Jeżeli m^ jakieś wątpliwości, co do wyboru przegródki, kładzie przedmiot do osobnego pudełka. Po wspólnem porozumieniu z wychowawczynią wybierze go i przeniesie do właściwej przegródki.
Użytek z takich zbiorów jest rozmaity: a) Dzieci mogą przeglądać rzeczy nagromadzone i przypominać, skąd się to wzięło; b) Przedmioty te mogą być bardzo pożyteczne przy pogadankach; np. mówiąc o żelazie, dzieci wybierają wszystkie przedmioty żelazne. Przy rozmowie o pożytku drzewa — drewniane i t. d. c) Wychowawczyni może użyć tych przedmiotów przy wprowadzeniu chwili ciszy. Poleca, by dzieci zasłoniły oczy rękami, wtedy kładzie przed każ-dem jakiś przedmiot, wyjęty z pudełka. Poczem dzieci obejrzą leżące przed niemi przedmioty i pocichutku na palcach zaniosą i włożą do odpowiedniej przedziałki w pudełku. Przez cały ten czas dzieci i wychowawczyni zachowują zupełny spokój i ciszę.
Możemy polecić dzieciom również segregowanie obrazków, pocztówek, ilustracyj z pism i reklam, które segregują i chowają w oddzielne koperty lub naklejają w albumach.
Należy przestrzegać, aby rzeczy zbierane i segregowane były poprzednio umyte, wyprane lub wyczyszczone.