maty nlewoJnefo otl n\hur/rn, niekochanego di taclut Oc/ywi6c<o. m to spekulacje, ale akoro różne poważne biografio przypi*u)t\ Juanie nekrofilię, nam chyb a równie/ wolno obarczyć poatać Karolu kilkoma mr/wyklymi domysłami m |>. lholatcm, Von uerruckten Fmuen...9 op. cii . s 45.
•• Por. K II. Roth von Schrcckcnstrin, iSnefe de* (Smfen Wolfgang m Furztenherg sur (Sezchtchie der Sfcerfahrt de* Kontg* Philtpp von Caatrlten (1600). W: Zcilachrift der Gezellachuft fur łieforderung der Ge»chichl*-t Allertuma- utul Vo!hskunde uon Frtiburg, Freśburg 1869.
1762-1H17
Przypadek „fanatyzmu politycznego'
„Tćrocnne czy też Thóroigne de Mćricourt by\a sławny kurtyzaną, urodzoną w kruju luksemburskim". Tytm słowami na początku XIX wieku znany psychiatra, Esąuirol rozpoczął opis przypad ku najznamienitszej jego pacjentki'.
Gdy w 1811 przyjął posadę nadzorcy w Salpetnere, jednym z największych szpitali i jednocześnie przytułków Paryża. Theroigne przebywała tam już od łat czterech, a w sumie miała juz za sobą 16 lat pobytu w zakładach. Esąuiroł niewiele wiedział o historii jej życia. Informacje, jakie posiadał, zostały zaczerpnięte ze współczesnego mu łeksykonu kobiet Rewolucji Francuskiej*. Ograniczył się jedynie do powtórzenia legendy rozpowszechnianej przez przeciwników Rewolucji: „Podczas pierwszych lat rewolucji odgrywała doprawdy godną pożałowania rolę", oddawała się „różnym przywódcom partii ludowej”, wyświadczając im po prostu „pożyteczną przysługę”. Opisuje on Theroigne jako marionetkę w rękach przywódców rewolucji, która z 5. na 6. października 1789 „wysłana” została na ulicę, by skorumpować jeden z pułków, w 1790 znalazła swoje pole działania jako agitatorka w Liege, wreszcie, po tym jak „zawładnęli” nią jakobini, w 1792 „z czerwoną czapką na głowie, szablą przy boku i piką w ręce dowodziła kobiecą armią”. Miała ponoć nawet brać udział w ma-
41