1
1'tMa !U. Cfdi\ i ch»‘młciw nirktdrYch tłow£i**ów mifurMlttyrjt
Melba | ||||||||
kritpnięcia |
topnienia |
jłithtyn | ||||||
OKwa oliwkowa |
0 |
180 |
196 |
7J |
Kft | |||
Tiran wielorybi |
— |
10 |
178 |
202 |
102 |
144 | ||
Olei rzepakowy |
0 |
167 |
179 |
186 |
194 | |||
Olei słonecznikowy |
(-18) |
(-1#) |
186 |
194 |
119 |
140 | ||
Łój wołowy |
?0 |
40 |
49 |
190 |
200 |
32- |
47 | |
Smalec wiepn»wy |
55, |
$2 |
28 |
46 |
193 |
200 |
46 |
66 |
Masło krowie |
15 |
-25 |
28 |
38 |
213 |
243 |
23 |
38 |
ge niejednorodne, które obok estrów (woski) zawierają drobne ilości wolnych brasów tłuszczowych, alkoholi, hydroksykwasów, estrów steroli, u także cukry.
Z reguły alkohole i kwasy tłuszczowe wosków są związkami nasyconymi o dłuższych łańcuchach węgłowych (od 26 do 42) niż kwasy tłuszczowe występujące v tłuszczach właściwych.
lipidy złożone. To materiał budulcowy wszystkich komórek, głównie błon plaz-matycznych. a także osłon włókien nerwowych. Występują szczególnie obficie w tkance nerwowej, krwi. limfie, wątrobie, żółtku ja j. Ze względu na obecność grup hydrofobowych, jak i polarnych grup hydrofilowych. w połączeniu z białkami tworzą błony półprzepuszczalne, które kontrolują penetrację związków do eyto-plazmy i struktur wewnątrzkomórkowych. Łączą je podobne właściwości fizykochemiczne i biologiczne. Jako związki powierzchniowo czynne obniżają napięcie powierzchniowe na granicy faz.
Giicerofostoiipidy (fosfolipidy glicerolowe). Składnikiem alkoholowym gliccrofosfolipi-dów jest glicerol, którego dwie grupy hydroksylowe /estryfikowane są długołań-cuchowymi kwasami tłuszczowymi (w pozycji 2 przeważnie kwus nienasycony, w pozycji 1 — nasycony), a trzecia kwasem fosforowym (kwas fosfatydowy). Typowymi przedstawicielami są lecytyny (fosfatydyloeholina) oraz kefaliny (fosfa-tydyloetanolamina i fosfatydyłoseryna).
W lecytynach kwas fosforowy jest zestryfikowany aminoulkoholcm choliną (tiimetyloetanolamina), a w kefalinach —- kotaminą (etanolumina) lub seryną. Lecytyny są mazistymi, higroskopijnymi substancjami, barwy żóltobrunatncj. do-btze rozpuszczalnymi w eterze, etanolu i chloroformie.
Sfingolipidy. Wspólnym elementem sftngolipidów (sfingofosfolipidy i glikosfingolipi-dy) jest nienasycony 18-węglowy aminoalkohol. sfingozyna. Obok sfingozyny w sfin-golipidach spotyka się małe ilości dihydrosfingozyny i fitosfingozyny. Kwas tłuszczowy we wszystkich sfingolipidach jest połączony wiązaniem amidowym z grupą aminową sfingozyny (ceramid).
W sfingomielinach grupa —OH przy pierwszym atomie węglu sfingozyny jest estryfikowana fosfocholiną. Poszczególne sfingomieliny różnią się rodzajem przy-