DSC00253 (12)

Dyfrakcja

K/,li lala n.i swojej drodze napotyka nula prae-_s._kl,j_s lub przeszkodę ze szczeliną to na jej krawędzi _;;t, hinJ/t zmian I kierunku ro/cłiodzcniii się czoła fali v_V ivui samym ośrodku oraz zmiana kształtu po-_s,,_uAlini 1.iłowej Jest to zjawisko dyfrakcji (ugięcia) pi/cs/koda /utrzymuje lalę, ale s/c/elina staje się _>rvHj|_cni fali kulistej lub - na powici ze hm wody - zro-dlun tali koliste) kiedy s/erokose szczeliny «r * A J_u di szczelin i jest większa od długości fali a > \ uwa mą środkowa część jest falą płaską, a przy brzc-zachodzi /miana kierunku rozchodzenia się („K    > \ to talu pi/cehod/1 bez zmiany kierunku

i »

Fala stojqca

Szczególnym przypadkiem mterfereoqi jest fala stojąca Powstaje.gć Joza «ę na *lwe sokI ilnt o ty eh samych amplitudach i częstotliwościach, biegnące w przcciwmcn stojącej zachodzi, gdy fala emitowana prze/ /rodło odbija się od przevkod> ^zv. cm. _T ^racapoK v miej prostej nakładając się na falę padającą Zgodnie z Zasad i supen*. “ z

V y_f+ v_t= A sin (Otr - kx\y_: Ą,stn (<2>r ♦ *.x l gd/ic * =    _%    v

Otrzymane równanie fali stojącej jest rów naniem drgania harmonicznego o amplitudzie A 2 \ cosk.t, zależnej od położenia danego punktu ośrodku od źródła fali stojącej O/nacza to, że w dowolnie wybranej odległości v od /rodła amplituda jest sialu w czasie, ale różne punkty (różne x) mają lo/ne amplitudy drgań ( zęslotfowosc drgań wszystkich punktów jv i jednakowa. I ula stojącą charakteryzuje się tym ze wzdłuz prostej określającej kie runek rozchodzenia się fal nakładających się na sichtc w\-siępuju punkty całkowitego wygaszania drgań zwane węzłami () i punkty w których drgania odbywają się / maksymalną amplituda równą 2 4 zwane strzałkami (s) Węzły znajdują się w takiej odległości rod źródła, dla klorej argument funkcji eosmus k t jest nieparzystą wielokrotność:a

pomew i/eos ( 2a + I)—    0, \    0. Strzałki znajdują się w takiej exi-

a.    Sm

ległosci. w której odległość x od /rodła dla której argument funkcji o*-sinus /. v |cst wielokrotnością ponieważ cos/T = fcl, to 4-2 A .

Ł

n I 2 Amplituda \ drgań punktów fali stojącej spełnia warunek Ó    \ ■ 2 V \mphtnd\ drgań poszczególnych punktów są wyłącznie

funkcjami kii polo/ema Wszystkie cząsteczki w obszarze fab stojącej tmągają jednocześnie maksymalne wychylenie od położenia rownowap i równocześnie pr/cchod/ą przez poło/enta równowagi, to znaczy wv\m kie punkty między dwoma węzłami maja zgodne la/> drgań Faza drgań tych punktów jest tylko funkcją czasu (mc zakzy ixJ położenia)

S«aa C■ zur

OB

Numer każdego węzła

¹ hllcgłość od przeszkody odbijającej

Amplituda drgań

o

Numer kazek; wnorflu

1

0

A	2A	u
	Y' i
0	0	0

Amplituda drpn

:

™^,ł sloJac,i mc przenosi przez ośrodek żadnej energii Lnereu każdej cząsteczki c*rodk» *csi •»

^/,,M'h związana / ta cząsteczką w trakcie wykonywania przez mą drgań hamHWtjcrajdh m k,.>* j>4x*S6» n>w now.igi

o