BADANIA DYFRAKCJI ŚWIATŁA LASEROWEGO
Cel ćwiczenia:
Zapoznanie z .właściwościami światłą laserowego, zasadami generacji oraz zastosowaniami W oparciu o pomiary dyfrakcji światła laserowego na siatce dyfrakcyjnej studenci obliczają stałą siatki dyfrakcyjnej. ' ***
Wprowadzenie • Światło laserowe
Elektron może zmieniać poziomy energetyczne, przy czym przechodząc z poziomu o wyższej energii W2 na poziom o niższej energii Wi emituje kwant światła o energii hn
Na wyższy poziom energetyczny elektron przejść może tylko wtedy, gdy dostarczymy mu energii w postaci kwantu hy.
Stan atomu w którym wszystkie elektrony zajmują najniższe poziomy energetyczne, nazywamy stanem podstawowym. Jeżeli atom przechodzi ze stanu wzbudzonego (tzn. przynajmniej jeden elektron zajmuje poziom wyższy od najniższego wolnego poziomu energetycznego) do podstawowego, to emituje kwant światła h y. Zazwyczaj każdy atom emituje niezależnie i w wyniku otrzymujemy światło niespójne, tzn. takie w którym fazy drgań są dowolne. Światło spójne (laserowe) ĆeićHd}e zsynchronizowana emisja.
LASER - Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation. czyli wzmocnienie światła przez wymuszoną emisję promieniowania. Jest to bardzo skupiona, równoległa wiązka światła monochromatycznego, a więc o jednej ściśle określonej barwie (długości fali) i bardzo dużej intensywności. Promieniowanie laserowe jest promieniowaniem optycznym, czyli falą elektromagnetyczną, która niesie ze sobą energię. W laserze wykorzystuje się efekty wzajemnego oddziaływania promieniowania elektromagnetycznego z materią, czyli z ;zw. ośrodkiem aktywnym, którym może być ciecz, ciało stałe lub gaz. W wyniku tego
mr\r\ unmnrnionia i nonorarn /i»n/n.«nf73»ia' i-1 i 1 r-