rortyku iwirtdcl krynuinj-,,
wieść, która a«w nraltHjr pm« pn^k-łJpiilliiMtm «J nklli. doszliśmy do etaik-tury-gatunku. a wtąc do tych powieści, w których touinok wydarzeniowa zazwyczaj sprowadza «fq do funkcjl/wydamd kluczowych, czyli jednostek akcji Dokonując spostrzeżenia, óo linia akcji mato być realizowana tylko na trzy ipoaoby (linearny, spiralny, Nneamo-powrotnj), struktury gatun«k podzieliliśmy na struktury-typy. Tak wice drtęfc ściśle logicznej drdukcp otworzyła tię praad nami ta cześć ogólnej, czyli logicznej warstwy stniktur, która mb internowała Ustaliwszy, co aunowi biotą rtniktury-typn zwanej powieścią kryminalną i jtj podstawowej płaszczyzny, doszliśmy — znowu drogą dedukcji, ale takso badania praktyki historycznej — do siatki form 1 wariantów. Czy teraz ta siatka form i wariantów rozbudowanej I rozwiniętoj atruktury-typu może posłużyć nam jako narządzie I metoda ogarnięcia praktyki historycznej? Otrzymaliśmy system kategorii: czy może on nam posłużyć jako system koordynujący przy porządkowaniu materiału przedmiotowego?
Jest to pytania, na która nauka nie zna Jednoznacznej odpowiedzi.
Byłoby naiwne, te nie powiem głupie, na powyższe pytania odpowiedzieć absolutnie negatywnie. Każdy system kategorii, więc i ten nasz (kompozycja powtaód kryminalnej), może być ayn-tezą różnorodności. Nie możliwość syntezy stanowi problem, lecz jak najwicfcsza funkcjonalność systemu kategortalnego. Jsgo umotywowanie i uraaad-nianie.
Istnieją trzy metody łączenia struktur logicznych (stniktur, któro — jak powiedziałem — otrzymaliśmy w wyniku czyste) dedukcji inteliglbilnej, w wyniku świadomie przyjęte) postawy) z praktyką historyczną.
U Doprowadzamy dedukcją do koóca Ina-stąpała w palnym systemie kategoryj (w totalności kategnrialaag shsscwsjMj | badamy mayibdl ktolacycmą I współczesną Historyczne malajt mrJmsIlmnaM pnm katego-rialne, zaś kabpsrtslst Map mbpum prsss hlstorycme. Nie ma już wiąt oWmrnUmych badań lego, co historyczne (rzeczywistości historycznej), bo to, co istotne, określi! z góry system kategorii Możliwe Jnst jednak badanie „szluaek" stosowanych w doświadczeniu historycznym, w których to, co Jednostkowe, znajduj? swój mas, aczkolwiek realizują to. co ogólne i szczególno, Najdoskonalszym wzorem tej metody wdąt jfszem pomataje Hegcl, bowiem stworzył on zamknięty cystom kategorinlncgo dziania się 1 .odebraT ma nieskończoność: kategorie rozwija ję się od tożsamości abstrakcyjnej do uświadomionej
2) Struktury logiczne (w :ch nie laibudanamj postaci: w szkicowoj wstępna) dedukcji) służą I y I-ko jako hipotezy, tj. jako jeden ze sposobów badania empirycznego, która Jest celem samym dla siebie. Rozum empiryczny - jako umysł wolny ud schematyzmu — nic odrzuca a priori żadnego (nawet najbardziej fantastycznego) schematu dedukcyjnego. Jest to „zdrowy rozum', który egzystują w cieniu -ostrożnej" wsady — J-to--mote-słę-praydać”. Metoda la, ponieważ wychodzi ad nieskończoności, a nie od pssaoIrtialaśtfM ności/po jęcia wyjściowego, gubi lię w aiiAaórm
nośf. Doskonałym przykładem toj mstogr JsW toto dy eklektyczny system kategoryj, aafepśej jednak