DSC00720

wstałykompleks Os-GDP ma zdolność do łąpzenia się z podjednos tką py, co pozwala na odtworzenie się białka G>. Omawiany cykl białka G_s zamyka oddysocjowanie GDP od podjednostki p W świetle przedstawionych przemian staje się oczywistym, że działanie receptora związanego z ligandem powinno polegać na przyspieszaniu reakcji odpowiedzialnej za powstawanie kompleksu ou-GTP aktywującego cyklazę adeny łanową. Dodać należy, że wbrew uprzednim przekonaniom dimer py powstający podczas dysocjacji białka G_s może mieć dodatkowy wpływ na odpowiedź komórkową poprzez stymulację innego efekt ora niż kompleks ou-GTP. Transdukcję sygnału z udziałem białka G przedstawiono schematycznie na rysunku 28.6.

Dotychczasowe badania pozwoliły na poznanie z jakimi receptorami współdziałają określone rodzaje białek G w transdukcji sygnału poprzez błonę komórkową. I tak wiadomo, że białka G, odpowiedzialne są za aktywację cyklazy adeny łanowej oraz oddziaływanie na kanał wapniowy i sodowy w przypadku stymulacji receptorów (J-adrenergicznych, TSH i glukagonu. Białka G, będące drugim rodzajem białek G współpracują z receptorami: da-adreneigicznymi, Mz-muska-rynowym oraz Met-enkefalinowym-GTP i są odpowiedzialne za hamowanie aktywności cyklazy adenylanowej. aktywowanie fosfolipazy C i Az oraz funkcjonowanie kanałów K* i Ca²*. Białka Gq są związane z receptorami: oti-adrenergicznymi i Mi-muskarynowymi wpływającymi na aktywację fosfolipazy C-j)i, -jfe i -fh. Dotychczas nie udało się ustalić zarówno receptorów, jak i efektorów związanych z rodziną białek Giz.

Rys. 28.6. Hipotetyczny cykl przemian białka Q« w stanie podstawowym komórki. Cykl przemian białka G> zbudowanego z podjednostek a. p i Y wiąże się z ich dysocjacją i reasocjacją połączoną ze zmianą właściwości biologicznych. (Na schemacie podjednostki CU. P i Y zaznaczono odpowiednio przez trójkąt, prostokąt i kółko). W wyniku przyłączenia sk GTP do podjednostki cu białka G« (reakcja 1) oraz jonów Mg²* do podjednostki p (reakcja 2) dochodzi do zmian konfiguracyjnych w ich budowie zaznaczonych na schemacie przez zmianę kształtu podjednostki a z trójkątnego aa półokrągły, a podjednostki p z prostokątnego na sześci oboczny. powodujących przejście pierwszej z nich w stan „aktywny*. w którym jest zdolna do aktywacji cyklazy adenylanowej. Od tak powstałego kompleksu oddysocjowuje aktywna podjednostka cu związana z GTP (reakcja 3). która przechodzi w stan nieaktywny z momentem hydroli tycznego odłącze-nia fosforanu (Pi) od sprzężonego z nią GTP (reakcja 4). Powstały kompleks podjednostki a z GDP łączy się ponownie z kompleksem podjednostki P i y oraz Mg²* (reakcja 5). W następnych dwóch reakcjach dochodzi do odłączenia sięjono magnezu i GDP od odpowiednich podjednostek. co prowadzi do przejścia w stan. od którego rozpoczęto omawianie przemian. Reakcja 8 uwzględnia możliwość hydrolizy GTP przed dysocjacją białka G„ co umożliwiłoby ominięcie reakcji 3-*5 w przebiegucylefo- Przyjmuje się. Ze kompleks receptor -ligand, może wpływać na przyspieszenie reakcji 7 i l.iiym samym powodować rwięłozone powstawanie kompleksu a-GTP