111296

traktatowa podmiotów

art.6 KW o PT: „Każde państwo ma zdolność do zawierania traktatu.”

Ta zdolność wynika z suwerenności, która jest narzędziem prowadzenia polityki zagranicznej.

Sprawa statku Wimbledon / 1923 roku ( Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej. Francja, Włochy. Japonia, GBR v. Niemcy)

STSM odniósł się do postanowienia ait. 380 Traktatu Wersalskiego z 1919 roku. Stanowił on. że Kanał Kilońsła (położony na terytorium Niemiec, łączący Morze Bałtyckie z Morzem Północnym) będzie otwarty na zasadzie równości dla żeglugi statków handlowych oraz okrętów wojennych wszystkich państw pozostających w stanie pokoju z Niemcami. STSM wskazał, co następuje: „Bez wątpienia, traktat przewidujący takie zobowiązanie ogranicza suwererurość państwa w tym znaczeniu, że zmusza je do postępowarua w pewien określony sposób. Ale prawo zawierania takich traktatów ograniczających władcze kompetencje państwa - dop. aut ] stanowi jednocześnie atrybut samej suwerenności".

Państwa - art. 6. KWPT - każde państwo ma zdolność do zawierania traktatów, ta zdolność wynika z ich suwerenności (samodzielne prowadzeme polityki zagranicznej). Sprawa statku Wimbledon przed STSM -> Niemcy nie przepuściły przez Kanał Kiloński statku brytyjskiego wiozącego broń dla Polski, walczącej z Bolszewikami, powołując się na swoją suwerenność i neutralność (w traktacie wersalskim zobowiązały się do otwarcia Kanału). STSM orzekł, że zawierania traktatów (jak traktat wersalski) jest atrybutem suwerenności, a nie jej ograniczaniem. Państwo ma pełną zdolność traktatowy może podpisywać traktaty w każdej sprawie. Mają dorozumianą i domniemaną, tue musi jej udowadniać.

Stolica Apostolska - podmiot suigeneris; nie jest państwem, bo rue ma własnego terytorium; jej podmiotowość opiera się na umowie mnar - Układy laterańskie z 1929 r. między władzami Włoch a Stolicą; nie ma takiej zdolności traktatowej jak inne państwu dotyczy tylko funkcjonowania, organizacji czy spraw' duchowych; zawiera specyficzną kategorię umów - konkordaty (z Polską w 1993 r.; pozostałe wyznania reguluje ustawa).

Powstańcy i mchy narodowowyzwoleńcze - zasadniczo mają zdolność traktatową, ale podkreśla się jej ograniczony charakter w sensie materialnym i temporalnym; zdolność traktatowa powstańców' wynika z uznania mnar., w przypadku ruchów ich zdolność zależy od tego czy mają prawo do samostanowienia (podlega agresji, dąży do dekolonizacji); warunki zdolności traktatowej w przypadku powstańców - uznanie, efektywna kontrola w stosunku do części terytorium, walka powiruia być trwała i intensywna, jeśli mają uznanie państwa przeciw, któremu w^falczą nazywa się icli pow^ańcami, jeśli nie ma takiego uznania to są stroną wojującą; w przypadku mchów - efektywna kontr ola części terytorium oraz istnienie określonej struktury organizacyjnej tego mchu (jest zdolny do utworzema państwa).