DSC00731

Zasadniczym zadaniem ortotyki w dysfunkcjach układu motorycznego jest kontrola ruchów K lawach oraz popraw upośledzonej funkcji podpórczo-ruchowej kończyny W szczegółowym ustalanej rodzaju potaebnegozaopakzenia kierujemy się:

1. oceną stopnia upośledzenia funkcji mięśniowej oraz rozległością niedowładów łub porażeń

2-obecnością przykurczów i ograniczeń ruchów w stawach, zdolnością adaptacyjną i sprawnością ogólną pacjenta.

Niedowłady lub porażenia po polio dotyczyć mogą wybiórczo pojedynczych grup nięśniowydl* obrębie jedną lub obu kończyn dolnych. Mogą dotyczyć one całej kończyny jak również obejmować częściowo tułów i kończyny górne.

W postępującym porażeniu mięśni dotyczą one gbw/nie obwodowych odcinków kończyn górnych 1 dolnych W niedowładach i porażeniach wybiórczych, na skutek zaburzenia równowagi ' mfęśnkMMj, odpowiednie odcinki kończyn mogą przybierać nieprawidłowe ustawienie w stawach. Zniekształcenia te pogłębiają się podczas obciążania kończyny. U dzieci prowadzić to może do asymetycznego wzrostu kości i strukturalnego utrwalania się zniekształceń Osoby z niedowładami i porażeniami tego typu wymagają na ogół lekkich aparatów poprawiających zaburzoną stabilizację kończyny, korygujących istniejące zniekształcenia, blokujących zakres ruchów sprzyjających powstaniu deformacji pod wpływem obciążanie kończyny i ruchów przeszkadzających w swobodnym poruszaniu się oraz wspomagających ruchy korzystne dla funkcji chodu.