DSC00732 (2)

Zasadniczym zadaniem ortotyki w dysfunkcjach układu (notorycznego jest kontrola ruchów w stawach oraz poprawa upośledzonej funkcji podpórczo - ruchowej kończyny.

W szczegółowym ustalaniu rodzaju potrzebnego zaopatrzenia kierujemy się:

1. oceną stopnia upośledzenia funkcji mięśniowej oraz rozległością niedowładów lufa : porażeń

2^>becnością przykurczów i ograniczeń ruchów w stawach, zdolnością adaptacyjną i sprawnością ogólną pacjenta.

Niedowłady lub porażenia po polio dotyczyć mogą wybiórczo pojedynczych grup mięśniowych w obrębie jedną lub obu kończyn dolnych. Mogą dotyczyć one całej kończyny jak również obejmować częściowo tułów i kończyny górne.

W postępującym porażeniu mięśni dotyczą one głównie obwodowych odcinków kończyn górnych i dolnych. W niedowładach i porażeniach wybiórczych, na skutek zaburzenia równowagi mięśniową, odpowiednie odcinki kończyn mogą przybierać nieprawidłowe ustawienie w stawach. Zniekształcenia te pogłębiają się podczas obciążania kończyny. U dzieci prowadzić to maże do asymetrycznego wzrostu kości i strukturalnego utrwalania się zniekształceń. Osoby z niedowładami i porażeniami tego typu wymagają na ogół lekkich aparatów poprawiających zaburzoną stabilizację kończyny, korygujących istniejące zniekształcenia, blokujących zakres ruchów sprzyjających powstaniu deformacji pod wpływem obciążania kończyny i ruchów przeszkadzających w swobodnym poruszaniu się oraz wspomagających ruchy korzystne dla funkcji chodu.