DSC00197 (10)

Materiał,

Dwutygodniowe siewki pszenicy hodowane w' warunkach optymalnej temperatury i oświetlenia w hodowlach hydroponicznych lub w doniczkach z ziemią potraktowane 350 mM roztworem siarczanu kadmu lub 350 mM siarczanu miedzi.

Bezpośrednim materiałem do analizy są korzenie i liście siewek pobrane po 48 godzinach od traktowania. Materiał kontrolny stanowią te same części roślin uzyskane z roślin nie traktowanych związkami Cd lub Cu.

Sprzęt, odczynniki

Statyw z 12 probówkami, 3 pipety o poj. 1 cm³, 2 pipety o poj. 1 cm³, 3 kolbki miarowe 100 cm³,

1 kolba miarowa 500 cm^J, zlewki szklane 1x50 cm³, 2x400 cm³, 1x600 cm³, cylindry miarowe o poj.

100 cm³ i 50 cm³, spektrofotometr, stoper, mieszadło magnetyczne, 1 pęseta. Komplet 4 kuwet szklanych do spektrofotometru.

Odczynniki

A.    20 mM guajakol (metoksyfenol) (rozpuszczony w H2O)

B.    50 mM bufor octanowy pH 5,6 o.

C.    60 mM roztwór H₂0₂ c .

D.    50 mM bufor fosforanowy pH 7,0 z dodatkiem 1 M NaCl (bufor do homogenizacji)

Wykonanie oznaczenia aktywności peroksydaz Przygotowanie ekstraktu enzymatycznego.

Materiał roślinny:

2 gramy liści kolejno z roślin kontrolnych i traktowanych związkami Cd lub Cu.

2 gramy korzeni kolejno z roślin kontrolnych i traktowanych związkami Cd lub Cu.

Korzenie przed ważeniem delikatnie odmyć wodą destylowaną i osuszyć za pomocą bibuły. Przygotowane korzenie i liście homogenizować osobno w schłodzonych moździerzach w 10 cm³ buforu do homogenizacji. Po przeniesieniu homogenatów do probówek wirowniczych obmyć moździerz dodatkowo 5 cm³ buforu do homogenizacji i uzupełniając w probówce wirowniczej objętość do 15 cm\

Próby odwirować w wirówce z chłodzeniem, przy 10 tysiącach obrotów na minutę. Osad odrzucić, a otrzymany supematant traktować jak ekstrakt enzymatyczny.