DSC01280 (7)

nie sama wola?' Kto ma ją dobrą, z pewnością posiada to, ^ co o cale niebo przewyższa wszystkie królestwa ziemi i wszystkie cielesne rozkosze. Ten zaś, kto jej nie ma, pozbawiony jest w istocie rzeczy, która przewyższa wartością wszystkie dobra nie będące w naszej mocy, a może być nabyta jedynie i samodzielnie przez wolę. Toteż on sam uważa się za bardzo nieszczęśliwego, gdy utracił zaszczytną opinię, znaczny majątek lub jakie bądź dobra cielesne; a ty będziesz miał go za nieszczęśliwca nawet wtedy, gdyby opływał w to wszystko, gdyż przylgnął sercem do tego, co może łatwo utracić i czego nie ma, gdy chce, a brak mu dobrej woli. Nieprawda? Z nią bowiem nie można nawet porównywać tamtych rzeczy, a choć jest tak wielkim dobrem, potrzeba jedynie chcieć, aby ją posiąść.    »

E. To prawda.

A. A więc sprawiedliwie i zasłużenie spotyka taka niedola ludzi niemądrych, choćby nawet nigdy nie byli mądrymi (co zresztą jest wątpliwe i bardzo niejasne).

E. Zgadzam się.

Wolna wola a cztery cnoty kardynalne

XIII—27. A. Zastanów się teraz, czy nie wydaje ci się, że roztropność jest znajomością rzeczy, których należy pragnąć lub unikać.

E. Owszem.

A. A męstwo? — Prawda, że jest takim stanem duszy, w którym lekceważymy wszystkie niepowodzenia i straty w zakresie rzeczy nie będących w naszej mocy?

E. Prawda.

A. Dalej: skłonność, dzięki której ograniczamy i powściągamy pożądanie rzeczy nie przynoszących zaszczytu, — to umiarkowanie. Czy myślisz inaczej?

E. Przeciwnie, tak myślę, jak mówisz.

o. t.

» Tekst, na który powoływali ślę pelaglanle; por. Retractdtioncs i.

101