Motlhnśd fcaoł.7iiarag3g«gr3Słii elektroerozyjnym
iłSiŚJgil elektryczna płystąca k zrodfa prądu prrer opornik R ląduje koadmsaac* « 7a pomocą urządzenia itempyrgo W (tnawystor) nagromadzona energia jest kie~ iiWńUń do szczeliny roboczej. gźrie *>dneU się w postaci impulsu odeżey nocy (p,>l«' zitkrerikowane na rys. 7.7).
Ponowne wyładowanie ni~irjia|r po dającym się regulować czasie przerwy Nąjw >ęk*zą energię mają impulsy jedacMMewne prostokątne. W rzeczywistości takie impulsy są trudne do n jju laniu —i Są oar rwy kle bardzo zniekształcone, r»ł*sr-,7* W pierwszej fazie wyładowania. tsaceną zaletą takich generatorów jest aadnaś; sterowaniu czasem cyklu wyładowania r,. Umoiltwia to obliczenie współczywnŁs n\ pełnienia q:
Współczynnik wypełnieuia pcwinsea byo tak dobrany, żeby czas przemy ą, był wystarczający na dejonizację dśdeksry va JT,4j.
Energię pojedynczego wyfedowar.la aoau obłicryć ze wzoru:
gdzie: lJt • napięcie graniczne, * V. ;x-pcąi wyładowania, w A, te — czas wyłaJow-twa, w s.
Objętość materiału usuwanego pssz poęaiynczc wyładowanie wynos* 10*—Hf om\VimpuU.
(Objętościową wydajność drążona nocai oWkcyc t zależności:
O =—=——-—“100, ltnms/min] (7.7)
Sij: V„ - objętość wyerodowtto ■ołeriabi, w mm\ t - czas drążenia, w ci. SK - masa materiału przed » ę, ■% - masa materiału po drążeniu, w g, p. —
masa właściwa materiału obrabumesęo, w ecaa.
Prędkość drążenia można wyznaczyć, gdy znana jest grubość wyerodowane; warstwy materiału:
tL
Vj =-Ł, [ntnmml (7JS)
z
gdzie dp - grubość wyerodowanq warstwy reazenału, w mm.
Wydąjność objętościowa obrobią ekitrowapuIso wej jest znacznie większa nt ckś,troi skro wcj. Obróbka eidartwaąmiscwa jest stosowana, gdy zależy nam aa uzyskaniu dużej wydajności dla adyd mymtean co do chropowatości obrobionej po-