MołHwoicl knlallowanla powierzchni drążeniem elektroerozyjna*"
2j jest wyposażona w zespół dwóch generatorów: niezależnego (maszynowego) — służącego do obróbki zgrubnej i generatora zależnego (zasobnikowego) — stosowanego do obróbki wykańczającej.
Obróbkę wgłębień i otworów wykonuje się na próbkach ze stali 55 lub węglików spiekanych G20. Jako metodę obróbki przyjęto obróbkę elektroimpulsową z zastosowaniem generatora niezależnego (maszynowego). Przed obróbką należy dokonać pomiaru masy próbek.
W wyniku postępującej erozji elektrycznej podczas kolejnych wyładowań, w miarę dosuwania elektrody, następuje kształtowanie obrabianego przedmiotu. Jednocześnie z ubytkiem materiału na przedmiocie obrabianym następuje erozja elektrody narzędziowej, a więc jej zużycie, co powoduje zmianę jej pierwotnego kształtu (rys. 7.13).
Rys. 7.13. Schemat przebiegu drążenia i zużycia elektrody roboczej: s - szczelina, sc—szczelina czołowa [7.4]
Przed przystąpieniem do drążenia należy nastawić odpowiednie parametry prądowe i czasowe oraz wyzerować czujnik mierzący głębokość drążenia. Podczas drążenia odczytuje się głębokość drążenia w określonych przedziałach czasu obróbki. Po zakończeniu drążenia należy dokonać pomiarów masy próbek oraz średnicy wydrążonych otworów.
Zebrane dane z pomiarów należy wprowadzić do tabeli wyników pomiarów, następnie sporządzić wykresy zależności głębokości drążenia L od czasu obróbki V L=/(0-
137