DSC01798

gdzie: vai y», yc, yo| [kmol A, fl.../kmol] — udziały molowe składników w mieszaninie,

Dah, Dac, Dao ■■■ lvn²/sl    — współczynnik dyfuzji gazu A w

w gazach B, C, D ...

Spadek stężenia składnika A (ACa), można zatem uważać za siłę napędową dyfuzji. Dynamiczny współczynnik dyfuzji w fazie gazowej określa wzór Gullilanda:

Dab

rp3/2

4,3 • 10" ⁸ -=—771-T7T-5-

P(v\'³ +vV³)²

1

Ma Mb

O²/*],.

(8.4)

gdzie: T[K]    — temperatura bezwzględna,

P[MPb]    — ciśnienie całkowite,

Ma, Mb [kg/kmolj    — masy molowe składników A,B,

va, y«[cm³/molJ, [1 /kmol] — objętości molowe składników w stanie cieczy

wrzącej pod ciśnieniem 0.1 MPa.

Andrussow proponuje wzór do obliczenia współczynnika dyfuzji dla fazy gazowej w postaci:

Dab —

7,9-10 ~^bT^l'^r P(v\^/3 + vU³)²

1 1 Ma Mb

[m²/s].    (8.4a)

JMa M_b

Dla fazy ciekłej kinematyczny współczynnik dyfuzji w temperaturze 20°C proponuje Arnold obliczać wzorem:

10

Dab

1 1 Ma Mb

AByJr\_B 10³ (Kł^/3 + Vi¹³)²

[m²/s],

(8.5)

gdzie: Ma, Mb [kg/kmolj — masy molowe składników,

Va, Vb [m³/kg]    — objętości molowe składników określane jako suma

objętości atomowych składników,

[Pa sj    — współczynnik lepkości rozpuszczalnika B,

A,B    — współczynniki asocjacji uwzględniające anormalności

składników A, B.

Kinematyczny współczynnik dyfuzji w temperaturze t można obliczyć ze wzoru Nerasta:

Hf | (Dab)io [1 +6(f — 20)J [m²/s],    (8.6)

gdzie D₂o ~ współczynnik dyfuzji w temperaturze 20°C, b oblicza- się ze wzoru:

(8-7)

_Ł oa^B 10³

i

gdzie: if*[Pa s] H [kg/m³]

dynamiczny współczynnik lepkości składnika B w temp. 20°C, gęstość składnika B (rozpuszczalnika) w temp. 20°C.

304