DSC01949 (3)

m

tu,

m

*p

r“S

T^nt%

p§

korzytZ ych św oroz^J iwami ^ ięśniou¹ eniaiJ iowa, ś{J jroencWj ławek, k-

i nasu a więc jj że naiod (zolpi^ ileżniaj^ miejszn Śmiertelu niezwyij iasticij która ni in sprani rprzyję nawet t awki ta ja szybę epiny* mycli, a [illoiiś

dołuje oi-wniaćs rda osa objawi* iywda* kach wk ierwszys

H IE I

na

Spośród benzodiazepin najsilniejsze działanie uzależniające wykazuje flunitraze-pam.

4.1.3. Kokaina

Kokaina jest alkaloidem otrzymywanym z liści krzewu koka. Używana była jeszcze w czasach przedkolumbi jskich przez Indian andyjskich. W XIX wieku kokaina stała się bardzo modną używką. W lecznictwie stosowana była jako środek do znieczulenia miejscowego. Dopiero na początku XX wieku stało się jasne, że kokaina posiada duży potencjał uzależniający. Wywołuje silną zależność psychiczną, nie rozwija się tolerancja na jej działanie euforyzujące.

Kokaina hamuje wychwyt zwrotny amin katecholowych do neuronu, tym samym zwiększając ilość DA i NA w szczelinie synaptycznej.

Działanie kokainy na sferę psychiczną przejawia się zwiększeniem aktywności psychoruchowej, usuwa ona objawy zmęczenia, zwiększa wytrzymałość organizmu, zmniejsza uczucie głodu, poprawia nastrój. Kokaina pobudza również układ wegetatywny, czego wynikiem jest zwiększenie czynności serca oraz wzrost ciśnienia krwi.

Kokaina działa zazwyczaj krótko, tak więc osoby uzależnione odczuwają potrzebę częstego powtarzania dawek. Stosowana jest zazwyczaj w postaci tabaczki do nosa lub do palenia „crack”, jest również stosowana dożylnie pod postacią chlorowodorku.

U osób uzależnionych obserwuje się zmiany charakterologiczne, zaburzenia snu, postępujące wyniszczenie organizmu, uszkodzenie błon śluzowych. Długotrwałe stosowanie kokainy prowadzi do rozwoju psychoz toksycznych z halucynacjami, omamami wzrokowymi, czuciowymi i słuchowymi. Ponadto u osób, które jej nadużywają rozwija się nadciśnienie, tachykardia, zaburzenia rytmu, grożące zawałem mięśnia sercowego, obniżenie progu drgawkowego, poronienia.

Zespoły abstynencyjne nie są zbyt nasilone, dominuje dysforia, stany depresyjne, senność, uczucie zmęczenia, bradykardia, spadki ciśnienia krwi.

4. Zależności lekowe t narkomanie

Problemem nie jest samo odstawienie kokainy, lecz stworzenie takich warunków, żeby pacjent mógł funkcjonować bez jej pobudzającego działania. Pomaga w tym psychoterapia grupowa wzorująca się na grupach anonimowych alkoholików, wspoma-gająco w leczeniu uzależnienia stosuje się również leki antydepresyjne.

4.1.4. Inne leki o właściwościach uzależniających

Nienarkotyczne leki przeciwbólowe

W zasadzie nie wywołują one uzależnij nia, ale raczej przyzwyczajenie. Często bywają nadużywane przez osoby cierpiące z powodu przewlekłych dolegliwości bólowych. Szczególnie niebezpieczne mogą być popularne tabletki przeciwbólowe zawierające fenacetynę. Ich nadużywanie prowadzi do zaburzeń neurologicznych i psychicznych, takich jak: drżenie rąk, bóle głowy, mogą również pojawić się napady drgawek. Osoby nadużywające cechuje nadmierna pobudliwość oraz zmienność nastrojów. Występują również zaburzenia somatyczne, niedokrwistość hemolityczna, uszkodzenie nerek, odczyny alergiczne.

Do leków nadużywanych zaliczyć można również środki przeciwbólowe pochodne pirazolonu oraz pochodne kwasu salicylowego.

Steroidy

Steroidy anaboliczne są pochodnymi testosteronu. Powodują one przyrost masy ciała, rozrost mięśni, zwiększenie energii, pobudliwość, stany euforii. Z uwagi na te działania bywają nadużywane przez kulturystów i sportowców. Stosowanie ich w sporcie jest niedopuszczalne i uważane za nielegalny doping.