DSC02059 (2)

I. Wiązania chemiczne

1.    Reguła oktetu lub dubletu, całkowite zapełnienie elektronami orbitali s i p zapewnia stabilną strukturę.

Ogólna konfiguracja gazów szlachetnych ns²np⁶ lub dla helu ls²

2.    Wiązania w pierwiastkach:

■    metaliczne w metalach polega na elektrostatycznym oddziaływaniu chmury uwspólnionych elektronów walencyjnych z rdzeniem atomowym w strukturze krystalograficznej

Metale osiągają konfigurację gazu szlachetnego poprzez przekazanie elektronów z ostatniej powłoki do wspólnej chmury elektronowej.

Moc wiązania metalicznego wpływa na właściwości fizyczne metali, np. na ich twardość, kowalność, ciągliwość, przewodnictwo elektryczne, przewodnictwo cieplne.

Im więcej elektronów znajduje się w chmurze elektronowej tym silniejsze wiązanie metaliczne.

Wiązania metaliczne występują również w stopach metali.

(brąz Cu + Sn, mosiądz Cu + Zn, duraluminium Al, brązal Cu + Al, nikielina Cu + Ni)

■    kowalencyjne — atomowe niespolaryzowane w niemetalach

Niemetale osiągają konfigurację najbliższego gazu szlachetnego przez przyłączenie elektronów.

Tworzenie wiązania kowalencyjnego polega na zwiększeniu gęstości elektronowej w obszarze między jądrowym na skutek uwspólnienia elektronów między dwoma atomami.

Wiązanie kowalencyjne typu <r - powstaje przez osiowe nałożenie się orbitali atomowych a wiązanie typu n powstaje przez boczne nałożenie się orbitali atomowych, jest słabsze. Istnieje możliwość obrotu wokół wiązania <x.

W wiązaniu wielokrotnym zawsze jest jedno wiązanie typu er a pozostałe to wiązania typu n. Tworzenie wiązania typu c- osiowe nałożenie się orbitali atomowych typu s np. w H₂,

2s„    2»_f