DSC02380 (10)

Nie są podobni do murarzy.

Którym trza służyć w wielkim trudzie.

Tu się pomocnik nie nadarzy;

Sami se zżuią, dobrzy ludzie.

XXXIII

Ot, w puste wdałem się baybaiu Bez inszey racyey y przyczyny;

Nie iestem sędzią, panem kraiu.

By karać lub odpuszczać winy;

Ze wszystkich iam nayułomnieyszy; Niech będzie Jezus pochwalony!

Przeze mnie im się nie umnieyszy!

Tak sobie bzdurzy człek szalony.

XXXIV

Zostawmyż oną materyię,

O uciesznieyszey mówmy sprawie;

Nie każdy rad z tey beczki piie:

Przykra iest y nieluba prawie.

Nędza, markotna, boleściwa,

Zawżdy obrazy szpetne kryśli,

Zawżdy w sądzeniu iest zelżywa;

Gdy nie śmie w słowach, boday w myśli.

XXXV

Biedakiem iestem iuż od młodu -Ot, niebożęta leda iacy! —

Ociec móy był z biednego rodu,

Toż praszczur, co był zwań Horacy. Bieda nas ściga aż do trumny.

Gdzie zewłok przodków mych złożony, Nie sterczy tam grobowiec dumny,

Nie uźrzysz bereł ni korony.

XXXVI

jCiedy nad moią biedą kwilę,

Serce me często tak mnie pieści: Człeku, nie krzywduy sobie tyle y nie dopuszczay tey boleści jeśliś nie dosyć użył sobie,

Zaliż nie lepiey pod łachmanem Bydi żywym niżli leżeć w grobie Z tem, żeś był kiedyś wielkim panem?”¹

XXXVII

Bydi niegdyś panem!... Cóż ia baię? Panem! Ba iako Dawid prawi,

Nie masz go, ani przeznasz kraie,

Ni zgadniesz mieśćce, kędy bawi A zresztą, chudziak ia ubogi,

Nie mnie rozprawiać tak podniosło; Niech o tem sądzą theologi,

To kaznodziei iest rzemiosło.

XXXVIII

Nie iestem, wiem to aż za wiele,

Synem anioła - brednie czyste! -Diademu nie mam z gwiazd na czele; Ociec móy umarł, świeć mu, Chryste, Ciało spoczywa w ciasnym grobie...

Y matka, biedna kobiecina,

Niedługo żyda wróży sobie;

Wnetki schowaią też y syna...

XXXIX

Wiem, że bogate y ubogie,

Mądre, szalone, świeckie, xiędze,

Hoyne y skąpe, tanie, drogie,

Małe y duże, pychy, nędze,

19