DSC02646

Itajniff pranMonków (zwykle ułamek P, dr aw migorank prwdłionkdu. AF.afrid/Uhi*** i lub trzepotanie przedsionków) małe utnynwK ńę w upiifc ps b*U cm od wywalenia asyttolii komór. W zapale EKG widoczne będą załam, b P. mc będńc natomiast zespołów QJtS - ttm. aaystołu komór (zapis 3). RołpwMi» iqp> *ma    ważne, ponieważ stymulacja ma w takiej sytuacji większr %Łinw pmw*.

cenbrosmsesaniżwwtększośdpreypidkówprawdńwcj asystofci.

Jeśli pacjent nie ma tętna, ale występuje aktywność elektryczna, należy poszukać, ay wanilie rozpoznawalne są zespoły QJ(S. Jeśli się ich nie stwierdza, a EKG ma charakter szybkich, dziwacznych, nieregularnych wychyleń o przypadkowej częstości i amplitudzie > jest to migotanie komór (zapis 4), W przypadku migotania komór (VF) aktywno# elektryczna jest nieskoordynowana i nie ma efektywnych skurczów komór ani obecnego rzutu serca.

Migotanie komór określa uę czasem jako wysokonapięciowe (zapis 4) lub nphu-napifCKmc (apii 5) - w laleinofci od amplitudy wychyleń, jetefi są wątpliwości, ar rytm jat mynofią czy nukonapięaowym VF (po wykonaniu procedury potwierdzc-nb upnB ** maksymalne wiwnc menie sygnału i ocena w dwóch odprowadremackl, me rrktof podejmować dtflryhcji, natomiast kontynuować wciśnięcia klatki pienmmj i tntytofc.W wtfaonapięciowym migotaniu komór, trudnym do odróżnienia od asyso-ki, przywrócenie rytmu serca aptwniijycgo perfuzję za pomocą defibrylacji mssk fonse powodzenia Kontynuacja prawidłowo wykonywanych zabiegów resuacytacyjnych

Zapis 4 Migotanie komór wysokonapląc Iowę

1

Zapis 9. Migotaniu komór nbkonaplądown