DSC04143 (2)

W okresie stałej szybkości suszenia (tj. w I okresie) wilgoć usuwana jest z całej objętości materiału. Tutaj kinetyka suszenia limitowana jest dyfuzją pary przez warstewkę adsorpcyjną po stronie powietrza.

Wyznaczony doświadczalnie całkowity czas suszenia t można rozbić na czas trwania I okresu, r_t, oraz II okresu, t₂. Zarówno pierwszy jak i drugi z ww czasów można skorelować za pomocą współczynnika suszenia c z odpowiednimi wilgotno-ściami materiału suszonego, mianowicie:

(2.526)

Tl = -(Wn-W_At) [s] c

oraz

(2.527)

gdzie i oznacza współczynnik suszenia, wyrażający ilość odparowanej w ciągu 1 s wody, przypadającej na 1 kg substancji absolutnie suchej [kg-s^_1-kg^-1]. Do obliczenia współczynnika c służą oddzielne wzory.

Obliczony z równań (2.526) oraz (2.527) tzw. teoretyczny czas suszenia wymaga pomnożenia przez współczynnik korekcyjny rzędu 1,5-2,0, aby wartość tego czasu była zbliżona do czasu wyznaczonego doświadczalnie.

2.4.15.9. Zasady klasyfikacji i konstrukcji urządzeń suszarniczych