DSC04262

NK

iWlŁ

K HI

mogą h\ od ó do ) IV)Th (fig W UH

\l»iUl ! *to\y Winąciitj* ILU

o mtar

*ch) i wilku (Co J«ko |h»konUIivIc| wyraźnym domino¹ dl“ f«»y polni

pumom tym (>^łi n,u xii

S|\VN

ktyt mn\

>\\\u\y prcn *«a wyrobów kTT' \*uiuu 4V Znaleziono tu także sicintw^m *^lilrMw« (M, Kaczan jwmenbtchł). wolu piimS^SE* ........ *"»

w >» »>vł v».c # HPy^owyth ⁶ *Ąmy

*'¹ wyrobów, _Nv

Cl II

_Jś (LinnueiKtl , V 7 *V *' *^,{0kS'^uuti-s (Linnueus)), ;iy plontin)) ora* il»dy unorv - i' \ *° W{^{s ,<|}9*'ptis (Linnaeus) poroży ronUoLo    u wojscia do jaski-

_n :-Avlasr!'- , r \ ^{G; tunk}' ^ywui uwlwlono w wy*-

^^Stnio sucho okresu lcs-atvr a. J* V^3)> ^^Vs.^kiUU^ ⁿ* ^śro_ ■ ynooolskiejio. natomiast skład i ,    'i'⁰ P* ⁿⁱ łlodowacenia pót-

'    r.« kfflirZ*n gatunkowy fauny * warstwy 10 iwiYd-

;SskK-h fonn lo^Th    ^W ^toeeńskich i pojawianiu sic holo-

^(l,^{974) oba} wyminę tospoly archo-¹ \-"^A“ ¹    ■; . aloiy salicsyć do grupy wschodniosiamickiej

kultury musuerskiej*    ⁴

Toiu jaskinią Raj początek środkowej części zlodowacenia polnocno-polskiego (faza pełni) jost wyrażony w Górach Świętokrzyskich akumulacją najmniej dwóch poziomów lessowych (L. Lindner, 197 Ib), kontynuacją akumulacji dolinnej aż do momentu utworzenia powierzchni tarasu 111 wysokości względnej 5-*-8 m (L» Lindner, I977i). a przede wszystkim powstaniem kolejnych dwóch generacji spływów kongeli-tlakcyjnych prowadzących do rozwoju gołoborzy (T. Klatka, 1962, 1965), Wspomniana dwudzielność lessów (tzw, lessów młodszych) oraz spływów kongeliflukcyjnych jest warunkowana okresową poprawą klimatu sprzyjającą ro/wojowi roślinności, a tym samym i procesów glebowych w czasie interstadiału (interstadiałów?) oryniackiego (hengelo-denekamp), W końcowym odcinku środkowej części zlodowacenia pólnoenopolskiego, w związku z ustaleniem sio mroźnych, kontynentalnych warunków klimatycznych, /daniem T. Klatki (1962) procesy kongeliflukcji zostały całkowicie zahamowane, a osadził sio najmłodszy i zarazem najbardziej miąższy poziom lessu zlodowacenia pólnoenopolskiego przykrywający wcześniej uformowane pokrywy gruzowo-blokowe.

Schyłkowa część zlodowacenia pólnoenopolskiego, określana mianem fazy /stopującej tego zlodowacenia, czy to/ późnego glaejalu. rozpoczęła sio tuż po zakończeniu akumulacji wspomnianego lessu i charakteryzowała się początkowo procesami erozyjno-denudacyjnymi i działalnością wydmo twórczą. W partiach zboczowych Gór Świętokrzyskich niszczeniu ulega 1 wówczas przede wszystkim najmłodszy less. a w obrębie dolin rozpoczęło się rozcinanie powierzchni tarasu 111. trwające aż do interfazo-we go (a Herod) rozwoju szaty roślinnej (KI. Szczepanek. 1961) i działalności globotwórczoj (T. Klatka. 1962: .L Lyczewska, 1971; L. Lindner. J, J. Braun. 197*1; L. Lindner. 1977i). Od tej interfazy w młodszej części późnego glaejalu w głównych dolinach rzecznych, a także w ich bocznych odgałęzieniach, na skutek pogorszenia klimatu i zubożenia roślinności ponownie przeważają czynniki akumulacji zboczowej (głównie spłukiwanie) i dolinnej (rzeki roztokowo). prowadzące w młodszym dryasie do utworzenia powierzchni tarasu U wysokości względnej !ł ł ^m 0^V ł''d-

W

.rany

irstw

,,K

,AV'SKO