DSC04730 (2)

I <5 carycy porwaniu Zamyśla w imię P»otrowe Oj dobrze, że my powstaniu

Polskiemu urwali gjowę

Nie dopuściwszy odsieczy, _ Bo gdyby — spasij, nas. Boże

Od takiej okropnej rzeczy Gdyby im pana we dworze,

A księdza puścić z łańcuszka.

To ot — i Moskwa matuszka...

385 Spasij, Boże! spasij. Boże!

Żegna się.

Ot gdyby tu wojownika,

To czart wziął państwo Ruryka. s,-Spasij, Boże! spasij, Boże!

Wchodzi ADIUTANT Kreczetnikowa.

ADIUTANT

Panie, pod wieczorną zorzę gS Widać pułk konfederatów.

Chcieliśmy wystrzelić z wałów,

Lecz brak i kul, i granatów.

KRECZETNIKOW

Rzucić kilka pustych strzałów Na to obdarte husarstwo.

|| A potem te pany Lachy Prosić na parlamentarstwo.

adiutant

Słuszaju’s.

B ³⁸⁷ Państwo Ruryka

KRECZETN1KOW . ’•

Ot nowe strachy!    . -

Ot nam w mieście pewny cmentarz,

Najstraszniejszy z mogilników,

⁴⁰⁰ Gdzie nam ziemia oczy wyje;

Jeśli to huf Pułaszczyków,

Jeżeli ten parlamentarz,

Co tu przyjdzie, nie pije.

Wjeżdża konno KAZIMIERZ PUŁAWSKI, za nim pieszo KOSAKOWSKI

przebrany. •

K. PUŁAWSKI

zsiadając z konia

Ty smolny parobku dżumy,

⁴⁰⁵ Potrzymaj mego rumaka.

A strzeż mi dobrze czapraka,

Bo tu kradną.

KRECZETNIKOW na stronie

Pełny dumy.

K. PUŁAWSKI wchodzi

Jenerale — twoja chrobra Gromada bez kul strzelała.

⁴¹⁰ Jest to grzeczność jenerała

Zapewne, nie brak w jaszczykach?

Zapewne myślał jenerał,

Że mi się pułk poobdzierał,

Że mam dosyć dziur w trzewikach ⁴¹⁵ I w czapkach wiatrzanych świstów; —

Ża tę grzeczność sijatelską

w. 406 czaprak — przykrycie konia zakładane pod siodło.

10 — Ksiądz Marek