DSC05436 (3)

IB liM	jjĘ
	1

Rys- 14. Warna n ■ Służew ŻóMm Karczma, ok. 1S46. arch. F. M. Lano

O tym, że Uadonu nie były obce również formy dojrzałego renesansu, świadczy neoreaeuasowa willa Lessera (około 1850) wzniesiona w Warszawie przy Al. Ujazdowskich oraz udział w przebudowie pałaców w podwarszawskich Falentach i Urysnowie. Architekt zapisał także w Warszawie na swoim koncie kilka niewielkich kamienic, wśród których na uwagę wMsługujc kamienica Potockich przy Krakowskim Przedmieściu 17. Fasada budynku otrzymała dekorację o proweniencji renesansowej, potraktowaną jednak w sposób bardzo indywidualny. W przeznaczonej na sklepy partii parteru wprowadzone zostały duże witryny zakończone tukiem odcinkowym, który był w ówczesnej polskiej architekturze nowym elementem. Między witrynami wprowadzi! architekt pary cienkich żeliwnych kolumienek o charakterze dekoracyjnym, których przedłużeniem na wysokości pięter są niezwykle wąskie palastry. Zarówno boniowanie fasady, jak i obramienia Afci^nne potraktowane zostały w sposób bardzo delikatny, płasko i linearnie. W kompozycji tej - w której widać pewne zapożyczenia z berlińskiej Ba u akademie Schinkla - uwidacznia się poszukiwanie przez architekta nowej jakości estetycznej i zaakcentowanie dekoracyjnej roli nowego materiału, jakim było jeszcze wówczas żelazo.

Choi w dwalalnoici irchitckti dominuje budownictwo świeckie, należy oiwięcit kilku sta jego realizacjom sakralnym. We wcześniejszych budowli sakralnych Lancicgo przeważały motywy gotyckie, które zastosował ^ w ukotonym w IMS r, kościele w Borkowicach, budowanym ^nie 2 H. Marconim. Natomiast przebudowanej fasadzie kościoła w Slipie (1446) nadal formę neoromańską, choć gotyckie elewacje tego obiektu jifzrt ft^i 8tyN utrzymaną w lej konwencji. Architektura ply służewskiego kościoła nawiązywała do motywów romanizmu włos* gjń w duchu tzw, stylu lombardzkicgo, jaki stosował również chętnie H ^irconi. Innym, późniejszym nieco przykładem podobnej konwencji '^tekturze warszawskiej byl kościół w podmiejskim wówczas Mokotowie lii iJJi-IW autorstwa Ludwika Essnanowskiego (zniszczony w IM rj. ^odzi to, że w przełamywaniu dominacji w budownictwie kościelnym ^ klasycznych ważką rolę odegrał także neoromanim

^ L

t| |) Wiraan Mokoiow, kotóol Nirodmu NMP,