DSC06444

156 R. Kon iński

Tab. 5.12. Stosowane klasyfikacje morfologiczne konkrecji

Forma, kształt	Wielkość	Klasyfikacja dla pola Clarion-Clipperton
	małe (s) - średnie (m)	S r, b	S r, SP r	S r (s)
Sferyczne: S, IS	<3; 3-6 cm	SP	S s/SP s	S s (s)
	średnie (m) - duże (L)	S r, b	SE r
	3-6 > 6 cm		S s/SP s
	duże (L) > 6 cm	S s	IS s	-
Spłaszczone D, E, T	s-m	Ds	DPs	EDr, EDs, EDr/s
	m-L	D r, b DE r, b	D b	ED r/s
	L	D s T s	ID s	-
Nieprawidłowe, inne	s-L	I (D, TP) s	IDP s	P r, P s, IT r, IT r/s
B, V, I	L	B r, s	ISs, V

Źródło: Kotliński na podstawie Meylan, 1974; Moritani i in., 1977; von Stackelberg, Marchig, 1987.

Tab. 5.13. Klasyfikacja morfologiczna konkrecji

FORMA, KSZTAŁT
Symbol		Nazwa
sferyczne	S	sferoidalne
spłaszczone	E	elipsoidalne
	T	tabliczkowate
	D	dyskoidalne
nieprawidłowe	I	nieregularne
	B	biomorficzne
inne	V	o kształcie jądra
	P	wielojądrowe

Źródło: Kotliński na podstawie Anikiejewa i in., 1985, ze zmianami.

Tab. 5.14. Typy struktury powierzchni konkrecji

STRUKTURA POWIERZCHNI
Oznaczenie	Nazwa
s, s’	gładka (smooth); bardzo gładka
r, r’	urzeźbiona (rough); silnie urzeźbiona
s/r	gładka górna część, urzeźbiona dolna część
r/ś	urzeźbiona górna część; gładka dolna część
r.s	przejściowa pomiędzy gładką i urzeźbioną
b	graniasta

Źródło: Anikiejewa i in., 1985.

stąd dotychczasowe próby opracowania uniwersalnej klasyfikacji konkrecji oceanicznych są mało praktyczne. Przykładowo, cytowana klasyfikacja morfologiczna konkrecji opracowanu została przez Meylana (1974) dla pola Clarion-Clipper-ton. Wydaje się, że choć charakterystyki opisowe (kształt, wielkość i charakter powierzchni konkrecji), wykazują dużą przydutność przy klasyfi-