[Skonstruowany przez siebie w 1932 roku aparat do latania na podstawie rysunków I zd/ęć fotograficznych. Rekonstrukcja
w powietrzu Władimir Tat/in nazwie Letatlinem. Gra słów wynikająca Jurgena Steegera, Kassel. 1991. Drewno, skóra, metal. 57*260*268
zpołączenia jego nazwiska ze słowem ../etat" (latać) jest jakby echem cm (kolekcja Portu Lotniczego Frankfurt nad Menem).]
futurystycznych kalamburów i „stów na wolności". Skonstruowany na
początku lat trzydziestych model powstał w pracowni Tatlina
w klasztorze Nowodiewiczym w Moskwie. Miał być rodzajem
poruszanego siłą mięśni powietrznego roweru, który stwarza! każdemu
szansę poczucia wolnego lotu w przestrzeni.., To marzenie jest tak
dawne jak mit o Ikarze" - mówił Tatlin. „Chcę przywrócić ludziom
poczucie lotu. które zostało nam odebrane przez mechaniczny lot
samolotu. Nie umiemy już czuć ruchów naszego ciała w przestrzeni".
Model Tatlina nie zachowa! się do naszych czasów. Został odtworzony
w
tycznej, dając zarazem świadectwo wielkiej kreacyjnej wolności twórcy.
I Próbujący się unieść w powietrze człowiek-ptak Tatlina I i suprematystyczna trumna, którą zaprojektował dla sie-[ bie Malewicz, wieziona z jego ciałem na otwartej ciężaró-I wce z zawieszonym na masce czarnym kwadratem - to dwa mityczne obrazy zamykające dzieje „wielkiego eksperymentu” rosyjskiej sztuki XX wieku.
Rosyjski konstruktywizm był poważnym projektem kul-; turowym, podejmującym próbę przywrócenia wyobco-; wanego z życia artysty i jego sztuki społeczeństwu, [ próbującym „zracjonalizować pracę artystyczną poprzez I pracę materialną”. Jego dzieje interpretowane są za-| zwyczaj jako wynik gwałtownego impetu rewolucyjnych przemian i towarzyszących im transformacji społecznych i kulturowych. Element rewolucyjnego dynamizmu jest i be z wątpienia nie do pominięcia przy próbie analizy [zjawiska. Ale nie ulega również wątpliwości, że wiele Iz dokonujących się po 1917 roku transformacji artystycznych miało swój naturalny początek w latach poprze-| dzających rewolucję. Dotyczy to „materiałowych” prac Tatlina prowadzonych od 1913 roku i doświadczeń nad formą w malarstwie suprematystycznym Malewicza, a także konstruktywistycznych eksperymentów Rodczen-~kij którego „wiszące” kompozycje z lat 1918-1921 są
logicznym dopełnieniem jego rysunków wykonywanych od 1915 roku. Myśląc o źródłach koncepcji konstruktywizmu trzeba też pamiętać, że poprzedzający go ruch awangardy artystycznej narodził się w środowiskach inteligenckich, zafascynowanych postępem przemysłowym, odkryciami naukowymi, nowymi możliwościami inżynierii, wśród których popularne były hasła utopijnych koncepcji filozoficznych i ideowych. Pamiętać też trzeba, że istotny wkład w genezę konstruktywizmu jako „projektu kulturowego” mają osiągnięcia technologiczne i przemysłowe Rosji przedrewolucyjnej.
Przy tym wszystkim nie ulega wątpliwości, że przemiany, które przyniosły pierwsze lata po rewolucji - rozpad całościowych systemów epistemologicznych, dekompozycja praw rządzących życiem społecznym, aktywizacja mas i pojawienie się nowych potrzeb kulturowych - miały zasadniczy wpływ na dynamikę przemian radzieckiego konstruktywizmu, pragnącego stworzyć nową sztukę dla nowego człowieka.
Projekt konstruktywistyczny miał swe początki artystyczne w dążeniu do autonomizacji języka sztuki i uwolnieniu go z przedniiotowości. Jednocześnie ignorował ludzkie przywiązanie do tradycji, rozpoznawalnych form i kształtów. Proponował totalną i gwałtowną przemianę świata rzeczy. Tragiczne rozdarcie między potrzebami rzeczy-