24
Mppik H gorttwaćć. zamiłowanie, aąjf-de naukowe, nauka
-k». -dldj, -dltum oddać, powitt^. przekazać ™
vinco, 4n, vlcl, fletom zwyciężyć
INDICATIWS PERFECTI ACTlVi
Tryb amajmujitcy czasu przeszłego dokonanego strony czynnej
Koniugacja I |
Koniugacja n | |
Singularis | ||
1. narrav-i opowiedziałem 2. narrav-isti opowiedziałeś 3. narrav-it opowiedział |
vid-i zobaczyłem vid-isti zobaczyłeś vid-it zobaczył | |
Pluralis | ||
1. Bttnv-mus opowiedzieliśmy 2. narrav-isti§ opowiedzieliście 3. narrav-erunt opowiedzieli |
vid-imus zobaczyliśmy vid~istis zobaczyliście vid-erunt zobaczyli |
Koniugacja Ul |
Koniugacja IV |
Singularis | |
1- diz-i powiedziałem 2. da-isti powiedziałeś 3. diz-it powiedział |
audiv-i wysłuchałem audiv-isti wysłuchałeś audiy-it wysłuchał |
Pluralis | |
1. du-unus powiedzieliśmy 2. dix-istis powiedzieliście 3. <fix-erunt powiedzieli |
audiv-ńnus wysłuchaliśmy audiv-istis wysłuchaliście audiv-erunt wysłuchali |
Temat perfecti czasownika, który znajdujemy w trzeciej formie podstawowej czasownika po odcięciu końcówki osobowej -i, służy do tworzenia trzech czasów: perfectum, płuaquamperfectum, futurum II w stronie czynnej. Czasy te tworzymy w jednakowy sposób dla wszystkich czasowników dodając do tematu perfecti odpowiednie zakończenia:
dla perfectum -i, -isti, -it, -nnus, -istis, -erunt;
dla płusgtiampcrfectum -«am, -eras, -erat, -eramus, -eratis, -erant;
dla futurum II -ero, -eris, -erit, -er&nus, -eritis, -erint.
Perfectum wyraża czynność przeszłą dokonaną, np. narravi opowiedziałem1! vidi zobaczyłem.
Plusąuam perfectum oznacza czynność przeszłą, wcześniejszą od innej czynności przeszłej, np.: Quod audiveram, scripsi ad te. Napisałem do ciebie to, co usłyszałem.
Futurum U określa czynność przyszłą, wcześniejszą od innej czynności przyszłej, np.: Ut salutaveris, ita te salutabunt. Jak pozdrowisz, tak ciebie będą pozdrawiać.
CZASOWNIK sum, esse, fui
Indicatmis | ||
Perfectum |
Plusąuamperfectum |
Futurum II |
Singularis | ||
| fu-i |
fu-eram |
fu-ćro |
2. fu-isti |
fu-eras |
fu-eris |
3. fu-it |
fu-erat |
fu-erit |
Pluralis | ||
1. fu-fraus |
fu-eramus |
fu-erimus |
2. fu-istis |
fii-eratis |
fu-eritis |
3. fu-erunt |
fu-erant |
fu-erint |
Bezokolicznik czasu przeszłego dokonanego strony czynnej tworzymy przez dodatnie do tematu perfecti przyrostka -isse, np.:
narrav-isse opowiedzieć, że opowiedziałem, opowiedziałeś itd. vid-isse zobaczyć, że zobaczyłem, zobaczyłeś itd.
fu-isse być, że byłem, byłeś itd.
Infinitivus perfecti activi wyraża czynność wcześniejszą w stosunku do czasu czynności wyrażonej przez słowo rządzące konstrukcji accusativus cum infInitivo, np.: Amicum venisse video. Widzę, że przyjaciel przyszedł.
Bezokolicznik czasu przyszłego strony czynnej składa się z participium futuri activi oraz z esse (inflnitivus praesentis od sum), np.:
narraturus, -a, -um esse że będę opowiadaj (opowiem) visurus, -a, -um esse że będę widział (zobaczę)
futurus, -a, -um esse (fore) że będę.