• Dlrt twojej wspaniałości iynni /ieinit; po rasom; Gdybym Ja nie był rzeką, nie byłbyś ty morzem",
HK ŹREBIEC I KOŃ STARY
Gdy starszych przybierano w pozłacane rzędy, Gniewał się młody źrebiec na takowe względy. Przyszła kolej na niego; z początku był hardy,
Az kiedy w pysku poczuł munsztuk nader twardy,
* Gdy jeźdźca przyszło dźwigać, znosić rzemień tęgi, Gdy go ściskać pocięły dychtowne popręgi,
W płacz nieborak; a stary,: „Na co ten płacz zda się? Chciałeś — cierpże. Żal próżny, kiedy poniewczasie".
Nie żałując sił własnych i ciężkiej fatygi Dwa żółwie pod zakładem poszli na wyścigi.
Nim połowę do mety drogi ubieżeli,
Spektatorowie poszli, sędziowie zasnęli.
* Więc rzekła im jaskółka: „Lepiej się pogodzić;
Pierwej niżeli biegać, nauczcie się chodzić".
9. OCEAN i TAGUS RZEKA. Tagui (Tag), rzeka na Półwyspie Pin nejskim wpadające do Oceanu Atlantyckiego.
w. 5 perzem — prujemy.
10. ŹREBIEC 1 KOŃ STARY
w. t rząd - uprząż na wierzchowcu, w. 4 mrnuiuk - wędzidło.
w. 6 dychlowny.....mocno przy logujący, popręg - pas przytrzymuj^
siodło.
11. DWA ŻÓŁWIE
w. 2 żółwie... poszli — stpol- forma składniowa w. 4 spektator — (z łac.j widz, obserwator.
12. PSZCZOŁA I SZERSZEŃ
„Idl precz od nas, próżniaku niegodzien żywlenlal" Mówiła, żądłem grożąc, pszczoła do szerszenia.
„Prawdę mówisz — rzekł szerszeń — 1 mnie to obchodzi) Ale żeś pracowitsza, czyż się łajać godzi?
* Jestem w nędzy, lepiej się nade mną użalić,
Niżeli żądłem straszyć 1 samej się chwalić".
13. BARAN DANY NA OFIARĘ
Widząc, że wieńce kładą, że mu rogi złocą. Pysznił się tłusty baran, sam nie wiedział o co. Aż gdy postrzegł oprawcę, a ten powróz bierze, Aby go poniewolnie ciągnął ku ofierze,
* Poznał swój błąd) rad nierad wypełnił los srogi. Nie pomogły mu wieńce i złocone rogi.
* 14. DOKTOR
Doktor widząc, iż mu się lekarstwo udało,
Chciał go często powtarzać) cóż się z chorym stało?
Za drugim, trzecim razem bardzo go osłabił.
Za czwartym jeszcze bardziej, a za piątym zabił.
12. PSZCZOŁA I SZERSZEŃ
w. 3 obchodzi — dotyka niemile, boli.
13. BARAN DANY NA OFIARĘ
w. 1 wieńce kładą... rogi złocą - w starożytnej Grecji i Rzymie złocono rogi zwierzętom, które miały być zabijane dla uczczenia bo* gów) w obrzędach starosłowiańskich wieńczono ofiarne zwierzęta kwiatami.
14. DOKTOR. Przypowieść ta jest małym wypadem satyrycznym przeciw licznym współczesnym lekarzoin-szailatanoin, którzy swoim prymitywnym sposobem leczenia więcej chorych zabijali, niż leczyli. W literąturzo XVII f XVIII wieku znajdziemy mnóatwo docinków pod adresem lekarzy; szczególni? odznaczyli się tutaj Mo-