DSC06630 (2)

WSTĘP

Bardzo obfita i zróżnicowana poezja Kazimierza Wierzyń-I skiego przyjmowana była z uznaniem, a często z entuzjazmem,^-przez czytelników o odmiennych doświadczeniach życiowych i ( estetycznych, wywodzących się z rozmaitych środowisk i pokoleń^) reprezentujących różne poziomy intelektualne. Radosne, żywiołowe wiersze zamieszczone w pierwszych tomach bvłv ulubionymi lekturami ^wrażliwych studentów i oczytanych pensjonarek w ^pierwszych latach niepodległości; patriotyczne utwory pisane w czasie fi wojny światowej spTawiły, że Wierzyński h^LZnŁ-uiubienszvm~^eła^QtnT^a~^:T?^kieTo w drugieLwoinie". jak naóisał Jarr^di^^cźi DÓwóienne nostalgiczne lub gniewnie satyryczne teksty budziły zainteresowanie nawet słuchaczy i czytelników rzadko sięgających po współczesna lirykę.

Zarazem wielbicielami lei twórczości byli najbardziej wyra-finowimPTKib^    znawcy poezii. SpośFód“"wielu

wypowiedzi Icrytyków i historyków literatury warto przypomnieć dwa szczególnie cenne świadectwa. Najwybitniejsza pisarka polska obecnego stulecia, wzorowo przestrzegająca zasad pisarstwa zrównoważonego i unikającego wartościowania — Maria Dąbrowska, pisała o wierszach Wierzyńskiego z zachwytem, stawiając najwyższe oceny. Niektórym fanatykom nowatorstwa wydawał się autor Korca maku nazbyt tradycjonalistyczny, przeto dużym zaskoczeniem była dla nich uwaga czołowego językoznawcy i badacza literatury naszej epoki, Romana Jakobsona — współtwórcy awangardowych metodologii: formalizmu i strukturaliz-