DSC09546

Jt AUTORSTWO ..ROKaOlAN&K"

<fo nitWMiAstwi, amieniając ojoow»ki« na-tw»ko CWtn»k m typowo mńsRWltkt^ i patroninrńciną końcówką -ic. i ftArtucsjąc j«yo brrmienie (®b sUk) się to w citsiOy kiedy tnny. ato aMMOp blih.' cb*dóski mieszeaaiun, .^Tikub    prterwał ku

oburzeniu Trepki — Oaimskim *. fH> drugie ¹^B^łln*^ei ndbki tek, by w krakowskim I    tnałarł* si# na

grobna tablica x podstawowymi danymi biogr ai^Hay ni i Szymona (wiek i data tmiercil, upamiętniająca go Ejako lwowskiego miesicaanłn* or»* wybitnego poetę.

Pierwsi* ogniwo literackiej legendy dotno\vej tworzą Stitwaib, pczyoosaąc autoportret Siyiaow i portret Bartłomieja — twórcy religijnych hymnów orar wiersry powstałych pod natchnieniem antycznych poetów (por. objatofenfe do DmwasM* ■ mSEM § btotorią rodu , 11 I ^9 Hlaacfc H pomyślane zostały jako 3 ! J iprntf jTr BoKS H I H póiniejsca publi-

który był pb trzykroć s^yp|l|Mp^jp^patoik> wtedy 25-lecie ślubu OagjfiMj^^^^KHHjjj^^KBM^femna, wtedy tei mijała ||H roeaafea agonu Katarzyny Dudmicówny-Zimoro-

opiewanej w*

^jbrugie ogappi (^^glll^^afetajaawiają Sielanki notce J^pfcśe: obok    już konie znalazły

' tog' w nksh    pasterski portrety

i    Bar t łomie ja-poety.

tej, fworaonąj krMM|pliein, legendy domowej zali-

Wyraziła

niej szlachetna chęć Mgptwnienia sławy młodo zmarłemu

tworzenia legendy rodu istotnego

HBSsfpwp pad nr tfR

znaczenia. Flkcyjność imienia podanego na karda tytułowej pierwodruku Sklontk — wśród których znajdowały m<j przecie! Ii u r da ruska i Kozaczyzna, a wiąc utwory nawiązujące do wypadków s r. IMS musiała wydawać sic Bartłomiejowi ai nadto oczywista. Na wszelki jednak wypadek prawdziwego autora podał w dziele pisanym u schyłku tyci*'

II. „ROKSOLANKI" A OKOLICZNOŚCIOWA IDYLLA

Okolicznościowa poezja łyda rodzinnego, Robolmki to jeden 1 najobszerniejszych kancjonałów miłosnych* jaki został wydany w ciągu w. XVII, Obowiązują w nim reguły poezji bukolicznej, a ściślej — idyllicznego epitalamium.

Epitalamium — uformowany w antyku poemat ślubny, skupiony wokół takich motywów, jak: pochwała mahteó-stwa i pary młodej, tyczenia i gratulacje dla nowoioń-ców, opis uroczystości ślubnej* — stanowiło od w. XVI popularną formą poetycką, wtedy teł zaczęło wchodzi W związki z poezją bukołiczną, wzorowaną na Wergiliańsklch eklogach, co było zresztą charakterystyczne dla wszelkich odmian poezji okohcznośdowo-panegirycznej. Uprawiali J|y tacy poeci „łacińscy", jak np. Grzegorz i Sambora egf. młodszy od niego Andrzej Schoneus — Ślązak a a krakowianin z wyboru, wykładowca tamtejszej Akade-mii. Pisywał takie wiersze i Jan Kochanowski — zarówop w jązyku polskim, jak łacińskim.

W. okresie przełomu renesansowo-barokowego rai KnH pu twórczość rozpleniła się, a jej bujny rozwój podłppK skłonność ludzi tych czasów do uroczystego celebrowania ¹

1

Dokładniej charakteryzuje epitalamium T. Michałow* ska. Staropolsko teoria oenotepfezna, Studia Staropolskie, X. XLI, Wrocław ł#H, & 111.