Tabela 2
przyjmowanie przez rodziców powodzeń i niepowodzeń dzieci (w procentach)
Sposób przyjęcia |
Powodzenia |
Niepowodzenia |
"^źytywny, np. cieszą się, pomagają |
77,3 |
51,2 |
"negatywny, np. nie interesują się |
6,4 |
23,6 |
nie są wtajemniczani, nie wiedzą o tym |
9,4 |
9,3 |
z przewagą tego ostatniego. Z odpowiedzi na inne pytania wynika, że młodzi ludzie niezbyt chętnie otwierają się na rodziców. Około 90% badanych ma sprawy, o których nie ma odwagi (nie chce) powiedzieć rodzicom. Taka eliminacja najbliższych nie jest jednakowa w przypadku każdego z rodziców. W przypadku matki zdarza się to u 3,0% respondentów, a w przypadku ojca u 16,7%. Niewątpliwie jest prawem młodego człowieka zachowanie dla siebie niektórych swoich tajemnic. Jednak fakt, że aż 70% badanych nie powiedziałoby o niektórych swoich sprawach żadnemu z rodziców, nie wskazuje na przyjazne relacje w rodzinie.
Niezłym miernikiem atmosfery życia rodzinnego są uczucia towarzyszące wyjazdom, przebywaniu daleko od domu. Im więzi silniejsze, tym rozłąka odczuwana jest jako bardziej przykra. I odwrotnie, wyjazd z koszmarnego domu może dawać szansę chwilowego oddechu, jest czymś przyjemniejszym niż pozostawanie z rodziną. Tabela 3 ilustruje odczucia badanych związane z wyjazdem, z dłuższym pobytem poza domem.
Tabela 3
Odczucia podczas dłuższej nieobecności w domu (w procentach)
Odczucia |
Dziewczęta |
Chłopcy |
Razem* |
cieszy się, że wyrwał(a) się z domu |
17,4 |
27,9 |
24, ł |
odczuwa potrzebę kontaktu |
14,0 |
11,5 |
12,3 |
tęskni |
23,3 |
10,6 |
15,8 |
cieszy się z poznawania ludzi i miejsc |
39,5 |
54,8 |
48,8 |
cieszy się z wolności, ale pod koniec chce już wracać |
51,2 |
56,7 |
53,7 |
* Pominięto braki danych. Liczby nie sumują się, ponieważ badani mogli podawać więcej niż jedną odpowiedź.
Z danych wynika, że dominują doznania świadczące o niezbyt intensywnym związku z domem, z bliskimi. Jedna z czterech badanych osób deklaruje potrzebę jakiejś formy podtrzymywania łączności z rodziną. Mocniejsze więzi są wyraź-